Veerkracht en de cyclus van het leven

Een ontroerend en indrukwekkende roman waarbij voor mij de kern draait om de familie MacBride en hun veerkracht om door te gaan met leven na een reeks onvoorstelbare verliezen, verdriet en rouw.

​De setting in West-Australië is bijna een personage op zich. De wijdsheid van het landschap en het harde leven op de schapenboerderij dragen bij aan de omvang van het verdriet van de familie. De boerderij met haar cyclus van grazen, lammeren en scheren dwingt de familie om de zorg voor het leven voort te zetten, wat het symbolische thema van veerkracht versterkt. Ondanks alles gaat het leven door.
​De personages bestaan uit veel verschillende karakters die uitgebreid en met veel aandacht beschreven worden, waardoor ze heel echt worden. De auteur beschrijft hun gedachten, gevoelens en ervaringen, inclusief taboes, met zoveel zorg dat je als lezer niet anders kunt dan met ze mee voelen. Het is niet meteen duidelijk wat elk personage toevoegt, maar naarmate je verder leest valt er steeds meer op zijn plek. Het loont dus absoluut om door te lezen.
​Ondanks de poëtische toon en de beschrijvende stijl, weet de auteur de spanning vast te houden. Door het verhaal heen zitten zoveel geheimen die invloed hebben op hoe de personages reageren. Dit hield de spanning erin terwijl het verhaal zelf ingrijpend is.
​Er waren zeker punten die ik minder vond, maar de algehele leeservaring en de schrijfstijl maakten heel veel goed. Dit is een roman die je lang bijblijft