Cozy Crime met thee

Wat een heerlijke cosy crime die even scherp als hartverwarmend is. De auteur bewijst dat de beste detective een kritische, theedrinkende Chinese weduwe kan zijn die ervan overtuigd is dat de politie incompetent is.
​Vera Wong is een heerlijk personage. Ze is kritisch op alles en iedereen, en haar licht sarcastische observaties zijn een constante bron van hilariteit. Dit zelfverzekerde voorkomen is echter een masker voor een groot en eenzaam hart. Ze mist haar overleden man en haar zoon heeft het te druk met zijn werk. Haar dagelijkse structuur geven haar een soort van houvast maar ze mist een doel in haar leven.
De moord in haar theehuis geeft haar leven plotseling weer de invulling en het doel dat ze zo miste. Ze is ervan overtuigd dat zij het best weet wat iedereen nodig heeft en gaat daar ook vol voor. Door het verhaal heen ontdek je echter dat zij zelf juist het meest behoefte heeft aan de mensen om haar heen.
​De dynamiek tussen de personages werkt onverwachts goed. Marshall, de dode man, verbindt hen, maar het is Vera die hen samenbrengt met haar kopjes thee en kookkunsten. Ze voedt hen, stuurt hen, en fungeert als een strenge, maar liefdevolle moeder die haar "verdachten" één voor één ziet opbloeien onder haar aanwijzingen.
​De ontknoping was verrassend, maar tegelijkertijd vreemd genoeg logisch. Het feit dat de dader onverwacht was, zorgde wel weer voor een mooie redemption van de geschiedenis van één van de personages.
​Dit is veel meer dan alleen een whodunnit. Het is een verhaal over found family, de kracht van verbinding, en de noodzaak van een doel. Een absolute must-read die je laat lachen en ontroert.