Lezersrecensie
Tijd verstrijkt, geheimen blijven – Een meeslepende reis door Het middernachthuis
Titel: Het middernachthuis
Oorspronkelijke titel : The midnight House
Auteur: Amanda Geard
Uitgeverij: Xander Uitgevers
Serie:/
Publicatiedatum: 1/05/2025
ISBN: 978 94 016 24251 (boek)
Aantal bladzijden: 415
Vertaling; Rosalyn van Moorselaar
Journalist Ellie Fitzgerald keert terug met een gebroken hart naar haar geboortedorp. In een oud boek dat ze op de kop tikt, vindt ze een mysterieuze, vergeelde brief. De inhoud wekt haar nieuwsgierigheid en vormt het startpunt van een zoektocht die haar terugvoert naar het verleden.
Zo neemt Amanda Geard ons mee naar het Ierland van de jaren 1940, waar de raadselachtige verdwijning van Lady Charlotte Rathmore diepe sporen nalaat. In 1958 verhuist Hattie Rathmore, Charlottes nichtje, met haar familie naar het imposante landhuis Blackwater Hall, waar geheimen tussen de muren lijken te leven.
Het middernachthuis is vertaald uit het Engels door Rosalyn van Moorselaar en weet op unieke wijze drie verhaallijnen, drie tijdsbeelden en drie vrouwenlevens samen te vlechten tot een onvergetelijk geheel. Xander Uitgevers wil ik bedanken voor het recensie exemplaar.
In Het middernachthuis vlecht Amanda Geard op indrukwekkende wijze drie generaties vrouwen samen, met als spil een Iers landhuis dat evenveel geheimen kent als kamers. Ze benut de kracht van het historische mysterie om diepere menselijke emoties en maatschappelijke kwesties bloot te leggen. Dit boek is niet alleen spannend of meeslepend maar het is ook een spiegel: over keuzes, zwijgen en de kracht van waarheid, generaties lang.
Amanda Geard is een auteur met een passie voor verhalen die bruggen slaan tussen heden en verleden. Ze groeide op in Tasmanië en woont nu met haar gezin aan de Ierse westkust, in een tweehonderd jaar oud stenen huis aan de rand van de Atlantische Oceaan. Uitgerekend daar begon het verhaal van Het middernachthuis, toen ze tijdens renovaties een boodschap in hout vond, die gekrast werd in 1911. Die ontdekking werd het zaadje voor haar debuutroman: een eerbetoon aan het gevoel dat een verborgen verleden plots tastbaar wordt.
Naast schrijfster is Geard geoloog en heeft ze gewerkt op vijf continenten, vaak in afgelegen gebieden. Die nieuwsgierige, onderzoekende geest herken je in haar romans: ze graaft diep in menselijke relaties, onthult langzaam vergeten geschiedenissen en verweeft alles met een sterke sfeer en geografisch gevoel.
Het middernachthuis werd een bestseller. Haar tweede roman, The Moon Gate, speelt zich af op plekken waar ze een diepe band mee heeft: Tasmanië, Londen en County Kerry. Amanda’s stijl wordt gekenmerkt door verweven tijdlijnen, rijke setting en thema’s als verlies, zwijgen, erfgoed en vrouwelijke veerkracht.
In Het middernachthuis neemt Amanda Geard de lezer mee op een meeslepende reis door drie tijdsperiodes, verbonden door één landhuis en een brief die meer onthult dan aanvankelijk lijkt.
In 2019 keert journalist Ellie Fitzgerald met een gebroken hart terug naar haar geboortedorp aan de Ierse kust. Wanneer ze in een tweedehands boek een oude, persoonlijke brief vindt, raakt ze geïntrigeerd. Haar journalistieke instinct en persoonlijke betrokkenheid zorgen ervoor dat ze op zoek gaat naar de oorsprong van de brief.
Die zoektocht voert ons terug naar 1958, wanneer de jonge Hattie Rathmore met haar familie verhuist naar het afgelegen, statige Blackwater Hall. Het leven in het immense huis blijkt al snel doordrenkt van onuitgesproken verhalen, sociale verwachtingen en stil verdriet. Hattie voelt aan dat haar familie iets verbergt, iets dat zwaarder weegt dan haar ouders ooit zullen toegeven.
En dan is er 1940, het jaar waarin Lady Charlotte Rathmore op mysterieuze wijze verdwijnt en officieel dood wordt verklaard. Haar schoonzus Nancy blijft achter met verdriet, maar ook met vragen. Wanneer zij onverwacht een brief ontvangt, komt haar hele wereld op losse schroeven te staan.
Drie vrouwen, drie generaties, drie stemmen en één huis dat hun levens stilletjes met elkaar verbindt. Door middel van zorgvuldig opgebouwde spanning, gevoelige portretten en subtiele hints ontvouwt zich een familiegeschiedenis die groter blijkt dan elke afzonderlijke vrouw kon vermoeden.
De personages in Het middernachthuis voelen levensecht aan, je zou ze zo kunnen tegenkomen in een Iers boekwinkeltje of op een kille ochtendwandeling langs de kliffen. Amanda Geard weet drie vrouwen uit verschillende tijden elk een eigen stem te geven, zonder dat het gekunsteld aanvoelt.
Ellie, een journaliste die in 2019 terugkeert naar haar geboortedorp, raakt betrokken bij een oud familiegeheim. Haar nieuwsgierigheid, twijfels en kwetsbaarheid maken haar herkenbaar en menselijk. Door de oude brief die ze ontdekt, verandert haar leven op subtiele, maar ingrijpende wijze.
In 1958 leren we Hattie kennen, die met haar familie verhuist naar het statige, geheimzinnige Blackwater Hall. Haar verwondering over het huis, het sluimerende gevoel dat er iets niet klopt en haar stille kracht maken indruk. Ze groeit langzaam in haar rol, met een gevoeligheid die blijft hangen.
En dan is er Charlotte, van wie de verdwijning in 1940 als een schaduw over alles heen hangt. Haar verhaal ontvouwt zich stukje bij beetje, maar haar aanwezigheid is vanaf het begin voelbaar. Ze is geen herinnering, maar een echte vrouw met een stem die gehoord wil worden.
Amanda Geard schrijft op zo’n fijne, toegankelijke manier dat je meteen meegezogen wordt. Het voelde alsof ik met een dekentje in de zetel zat, luisterend naar een goed verteld verhaal vol geheimen, emoties en onverwachte wendingen.
De sfeer is echt prachtig: je ruikt bijna de Ierse zee, hoort de wind rond Blackwater Hall en ziet het landschap voor je. Elk hoofdstuk begint met een datum en een plaats, wat het makkelijk maakt om vlot tussen de tijden te schakelen. Geen verwarring, gewoon lekker lezen.
Wat me het meest bijbleef? Hoe de personages en hun keuzes blijven nazinderen. Familie, verlies, liefde, het zwijgen… het komt allemaal langs, zonder zwaar te worden. Het is zo’n boek dat je niet alleen leest, maar ook voelt.
Het middernachthuis was voor mij een echte verrassing. Spannend én ontroerend, met precies de juiste balans. Een verhaal dat ik nog even bij me wil houden.
Wat een heerlijk boek! Ik ben er echt helemaal in opgegaan en heb met volle teugen genoten van het verhaal, de sfeer en de personages. Voor mij zonder twijfel 5 sterren!
Oorspronkelijke titel : The midnight House
Auteur: Amanda Geard
Uitgeverij: Xander Uitgevers
Serie:/
Publicatiedatum: 1/05/2025
ISBN: 978 94 016 24251 (boek)
Aantal bladzijden: 415
Vertaling; Rosalyn van Moorselaar
Journalist Ellie Fitzgerald keert terug met een gebroken hart naar haar geboortedorp. In een oud boek dat ze op de kop tikt, vindt ze een mysterieuze, vergeelde brief. De inhoud wekt haar nieuwsgierigheid en vormt het startpunt van een zoektocht die haar terugvoert naar het verleden.
Zo neemt Amanda Geard ons mee naar het Ierland van de jaren 1940, waar de raadselachtige verdwijning van Lady Charlotte Rathmore diepe sporen nalaat. In 1958 verhuist Hattie Rathmore, Charlottes nichtje, met haar familie naar het imposante landhuis Blackwater Hall, waar geheimen tussen de muren lijken te leven.
Het middernachthuis is vertaald uit het Engels door Rosalyn van Moorselaar en weet op unieke wijze drie verhaallijnen, drie tijdsbeelden en drie vrouwenlevens samen te vlechten tot een onvergetelijk geheel. Xander Uitgevers wil ik bedanken voor het recensie exemplaar.
In Het middernachthuis vlecht Amanda Geard op indrukwekkende wijze drie generaties vrouwen samen, met als spil een Iers landhuis dat evenveel geheimen kent als kamers. Ze benut de kracht van het historische mysterie om diepere menselijke emoties en maatschappelijke kwesties bloot te leggen. Dit boek is niet alleen spannend of meeslepend maar het is ook een spiegel: over keuzes, zwijgen en de kracht van waarheid, generaties lang.
Amanda Geard is een auteur met een passie voor verhalen die bruggen slaan tussen heden en verleden. Ze groeide op in Tasmanië en woont nu met haar gezin aan de Ierse westkust, in een tweehonderd jaar oud stenen huis aan de rand van de Atlantische Oceaan. Uitgerekend daar begon het verhaal van Het middernachthuis, toen ze tijdens renovaties een boodschap in hout vond, die gekrast werd in 1911. Die ontdekking werd het zaadje voor haar debuutroman: een eerbetoon aan het gevoel dat een verborgen verleden plots tastbaar wordt.
Naast schrijfster is Geard geoloog en heeft ze gewerkt op vijf continenten, vaak in afgelegen gebieden. Die nieuwsgierige, onderzoekende geest herken je in haar romans: ze graaft diep in menselijke relaties, onthult langzaam vergeten geschiedenissen en verweeft alles met een sterke sfeer en geografisch gevoel.
Het middernachthuis werd een bestseller. Haar tweede roman, The Moon Gate, speelt zich af op plekken waar ze een diepe band mee heeft: Tasmanië, Londen en County Kerry. Amanda’s stijl wordt gekenmerkt door verweven tijdlijnen, rijke setting en thema’s als verlies, zwijgen, erfgoed en vrouwelijke veerkracht.
In Het middernachthuis neemt Amanda Geard de lezer mee op een meeslepende reis door drie tijdsperiodes, verbonden door één landhuis en een brief die meer onthult dan aanvankelijk lijkt.
In 2019 keert journalist Ellie Fitzgerald met een gebroken hart terug naar haar geboortedorp aan de Ierse kust. Wanneer ze in een tweedehands boek een oude, persoonlijke brief vindt, raakt ze geïntrigeerd. Haar journalistieke instinct en persoonlijke betrokkenheid zorgen ervoor dat ze op zoek gaat naar de oorsprong van de brief.
Die zoektocht voert ons terug naar 1958, wanneer de jonge Hattie Rathmore met haar familie verhuist naar het afgelegen, statige Blackwater Hall. Het leven in het immense huis blijkt al snel doordrenkt van onuitgesproken verhalen, sociale verwachtingen en stil verdriet. Hattie voelt aan dat haar familie iets verbergt, iets dat zwaarder weegt dan haar ouders ooit zullen toegeven.
En dan is er 1940, het jaar waarin Lady Charlotte Rathmore op mysterieuze wijze verdwijnt en officieel dood wordt verklaard. Haar schoonzus Nancy blijft achter met verdriet, maar ook met vragen. Wanneer zij onverwacht een brief ontvangt, komt haar hele wereld op losse schroeven te staan.
Drie vrouwen, drie generaties, drie stemmen en één huis dat hun levens stilletjes met elkaar verbindt. Door middel van zorgvuldig opgebouwde spanning, gevoelige portretten en subtiele hints ontvouwt zich een familiegeschiedenis die groter blijkt dan elke afzonderlijke vrouw kon vermoeden.
De personages in Het middernachthuis voelen levensecht aan, je zou ze zo kunnen tegenkomen in een Iers boekwinkeltje of op een kille ochtendwandeling langs de kliffen. Amanda Geard weet drie vrouwen uit verschillende tijden elk een eigen stem te geven, zonder dat het gekunsteld aanvoelt.
Ellie, een journaliste die in 2019 terugkeert naar haar geboortedorp, raakt betrokken bij een oud familiegeheim. Haar nieuwsgierigheid, twijfels en kwetsbaarheid maken haar herkenbaar en menselijk. Door de oude brief die ze ontdekt, verandert haar leven op subtiele, maar ingrijpende wijze.
In 1958 leren we Hattie kennen, die met haar familie verhuist naar het statige, geheimzinnige Blackwater Hall. Haar verwondering over het huis, het sluimerende gevoel dat er iets niet klopt en haar stille kracht maken indruk. Ze groeit langzaam in haar rol, met een gevoeligheid die blijft hangen.
En dan is er Charlotte, van wie de verdwijning in 1940 als een schaduw over alles heen hangt. Haar verhaal ontvouwt zich stukje bij beetje, maar haar aanwezigheid is vanaf het begin voelbaar. Ze is geen herinnering, maar een echte vrouw met een stem die gehoord wil worden.
Amanda Geard schrijft op zo’n fijne, toegankelijke manier dat je meteen meegezogen wordt. Het voelde alsof ik met een dekentje in de zetel zat, luisterend naar een goed verteld verhaal vol geheimen, emoties en onverwachte wendingen.
De sfeer is echt prachtig: je ruikt bijna de Ierse zee, hoort de wind rond Blackwater Hall en ziet het landschap voor je. Elk hoofdstuk begint met een datum en een plaats, wat het makkelijk maakt om vlot tussen de tijden te schakelen. Geen verwarring, gewoon lekker lezen.
Wat me het meest bijbleef? Hoe de personages en hun keuzes blijven nazinderen. Familie, verlies, liefde, het zwijgen… het komt allemaal langs, zonder zwaar te worden. Het is zo’n boek dat je niet alleen leest, maar ook voelt.
Het middernachthuis was voor mij een echte verrassing. Spannend én ontroerend, met precies de juiste balans. Een verhaal dat ik nog even bij me wil houden.
Wat een heerlijk boek! Ik ben er echt helemaal in opgegaan en heb met volle teugen genoten van het verhaal, de sfeer en de personages. Voor mij zonder twijfel 5 sterren!
1
Reageer op deze recensie