Generaties verbonden door de geheimen van een huis

Wat hebben een verdwenen vrouw in 1940, een jong gezin in 1958 en een journaliste in 2019 met elkaar gemeen? In Het middernachthuis verbindt Amanda Geard drie generaties vrouwen met een landhuis vol geheimen. Wie houdt van familiegeschiedenissen met een mysterieus randje en een historische context, zal genieten van deze roman. Toch kent het boek, ondanks zijn sterke kanten, ook enkele punten die minder overtuigend zijn.

In 1940 verdwijnt Charlotte op mysterieuze wijze, iets wat mensen decennialang bezig houdt. In 1958 verhuist Hattie met haar gezin naar het imposante Blackwater Hall, waar ze geconfronteerd wordt met de geheimen van haar familiegeschiedenis. In 2019 keert journaliste Ellie terug naar haar geboortedorp. Daar ontdekt ze in een kringloopwinkel een oude brief die haar op het spoor zet van een lang verborgen familiegeheim.

De kracht van Geards debuut ligt in de verweving van de drie tijdlijnen. De hoofdstukken wisselen elkaar soepel af en elk tijdperk voegt iets toe aan het grotere verhaal. De spanning groeit langzaam, met boeiende ontdekkingen die de lezer steeds dieper het verhaal intrekken.

De hoofdpersonages voelen levensecht aan. Hun innerlijke conflicten en persoonlijke groei geven het verhaal emotionele diepgang. De drie vrouwen staan stevig in hun schoenen, wat verfrissend is in een genre dat soms neigt naar stereotypen.

Geard toont zich bovendien een meester in beschrijvingen van de natuur en de sfeer. De combinatie tussen de Ierse landschappen en de broeierige spanning van het landhuis Blackwater Hall maken het verhaal tastbaar. De Nederlandse vertaling is verzorgd door Rosalyn van Moorselaar, die Geards rijke, beeldende stijl zorgvuldig heeft overgebracht. De historische details voegen authenticiteit toe waardoor de lezer zich gemakkelijk kan verplaatsen in de verschillende periodes en gebeurtenissen.

Toch komt het verhaal langzaam op gang — zeker in het eerste deel moet je als lezer wat geduld hebben. Daarnaast zijn sommige plotwendingen eerder voorspelbaar, waardoor het mysterie niet altijd even verrassend aanvoelt. De traagheid van het verhaal heeft ook te maken met het grote aantal personages, dat bij momenten voor verwarring kan zorgen. De familiestamboom helpt, maar. het is jammer dat deze stamboom in de ebook-versie moeilijk leesbaar is. De nevenpersonages zijn minder evenwichtig uitgewerkt dan de hoofdpersonages, waardoor sommige relaties tussen personages niet natuurlijk aanvoelen. De impact van gebeurtenissen had sterker kunnen zijn met minder subplots en meer uitgewerkte personages.

Wat Het middernachthuis bijzonder maakt, is de manier waarop Geard thema’s als verlies, familiebanden en de nasleep van oorlog verweeft met een mysterie dat generaties overspant. De sfeer van het Ierse platteland en het vervallen landhuis dragen bij aan de melancholische toon van het verhaal. Lezers die de voorkeur geven aan een sneller tempo en onverwachte plotwendingen, kunnen zich af en toe ergeren, maar het boek is zeker een aanrader voor lezers die houden van langzame, maar zorgvuldig opgebouwde verhalen.