Boeiend begin van een serie

Terug naar het strandhuis is het eerste boek van Mary Alice Monroe dat naar het Nederlands vertaald wordt. Het is een heerlijke roman over familiegeheimen en opgroeien in een dysfunctioneel gezin. De moeder-dochterrelatie wordt erg mooi beschreven. Het is van in het begin duidelijk dat Caretta even veel naar haar moeder verlangt als omgekeerd, maar gewoon meer tijd nodig heeft om dat te kunnen uiten. Een van haar verwijten is dat Olivia tijdens de fantastische zomermaanden in hun strandhuis meer aandacht had voor de zeeschilpadden dan voor haar kinderen. Het boek is zo doordrenkt van die passie, dat ik zelf ook nieuwsgierig werd naar deze dieren.

De auteur schreef verschillende romans die zich afspelen aan de kust van South Carolina. Het is niet enkel de zee en het klimaat, maar ook de normen en waarden van deze streek die in de roman helemaal tot leven komen en de relatie tussen de personages bepaalt.

Hoewel er te veel ernstige onderwerpen aangesneden worden om louter als feelgood bestempeld te worden, vond ik dit boek in de eerste plaats erg ontspannend. Het is een typsich boek voor tijdens de zomermaanden, waarbij ik de tijd heb om lang aan één stuk door te lezen en mee te leven met de personages.

Terug naar het strandhuis verscheen in 2002 als The Beachhouse en is het eerste deel in een serie van ondertussen zes boeken. Ik heb het tweede deel, Swimming lessons meteen na het uitlezen gekocht zodat ik snel te weten kan komen hoe het verder met de personages én met de zeeschildpadden gaat.