Verrassend en ontroerend

“Oma Vliegmachien”, de oma van de dertienjarige Marit, is overleden, omgekomen toen zij met een vliegtuig een looping maakte terwijl er 2 indianen naast haar zaten. De moeder van Marit, een beroemde violist, is op toernee en komt te laat op de begrafenis van oma en Marit is hier boos over. Marit vind dat haar moeder te veel van huis is en er nooit is voor haar dochter. Marit vind troost bij haar overgrootmoeder, de moeder van oma Vliegmachien, en zij geeft Marit een bijzonder medallion. Samen met haar vader gaat Marit het huis van oma opruimen, en Marit komt hierbij een doos met ansichtkaarten tegen. Er is iets vreemds met die ansichtkaarten en voor Marit is dit het begin van een zoektocht naar wie haar oma nu eigenlijk was.

Geholpen door bekenden van oma Vliegmachien komt Marit erachter hoe het leven van oma begon, bijna eindigde en gelukkig toch nog verder ging tot zij de leeftijd van 69 jaar bereikte.

Ik kocht dit jeugdboek tijdens een bezoek aan kamp Vught, waar ik leerde over het kindertransport. 1.800 kinderen werden er vanuit Vught getransporteerd om al dan niet via een “tussenkamp” vermoord te worden. Hoewel het een fictief verhaal is laat het naar mijn mening wel heel goed zien wat de gevolgen zijn voor generaties die na de oorlogsslachtoffers zijn. Heel bijzonder vond ik de personages die Marit helpen bij de zoektocht naar wie oma Vliegmachien nu eigenlijk was. Doordat ik zo kort geleden bij Kamp Vught geweest ben kon ik me de plek in het boek duidelijk voor de geest halen en de personages er goed in plaatsen, wat maakte dat het boek me af en toe erg ontroerde.