Teveel personages waardoor ik de kluts kwijt raakte

Nina Fleurie word als tiener gevonden in de Pyreneeën naast het ontzielde lichaam van haar moeder. Om te voorkomen dat zij in handen valt van de psychiatrie en waarschijnlijk nooit meer buiten komt wordt zij meegenomen door iemand die niks met instanties te maken heeft. Ze groeit op tot gezonde volwassen vrouw met een succesvol bedrijf in de kruidengeneeskunde. Op een dag staat de tweelingzus van wie Nina niet wist dat zij die had, voor haar neus en even zo snel als deze zus in haar leven kwam verdwijnt zij ook weer. De zoektocht naar haar zus legt pijnlijke geheimen uit het verleden van Nina's moeder bloot.


Het boek begon voor mij goed. Mooi verhaal over een meisje dat afgezonderd van de buitenwereld opgroeit bij een zwaar getraumatiseerde moeder. Ik zat te ver in het verhaal om nog te stoppen, maar op een gegeven moment werd het voor mij te warrig. Te veel personages die aan elkaar, maar ook aan personen uit een andere verhaallijn gelinkt waren. Ik zag op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer. Toch wilde ik wel weten hoe het af liep. En het liep af. Heel abrupt, alsof de schrijfster geen zin meer had om het verhaal mooi af te ronden. Normaal gesproken lees ik in gemiddeld anderhalve week een boek uit, over dit boek heb ik ruim een maand gedaan...