Een debuut met een paar minpuntjes, maar niets ernstigs.

Gerd Goris laat zijn verbeelding op hol brengen door de grote namen als Tolkien en Feist. Goris is een auteur die plezier en kracht haalt uit het schrijven. Het is dan ook zijn grootste hobby.
Goedzo en de zoeker is zijn debuut. Zelf omschrijft hij het als een fantastiek sprookje. Een sprookje waar hij fantasie elementen aan toevoegt. Hij wil geen ernstige fantasie auteur worden maar meer een inspirerende auteur die ontspanning brengt.
Het verhaal
Goedzo, een gewone huisknecht, krijgt de opdracht om zich naar Zonnaven te begeven en daar zo snel mogelijk de koning te spreken. De weg ernaartoe blijkt echter niet zonder gevaar, eens blijkt dat een bende criminelen achter hem aan gaan. Uit onverwachte hoeken krijgt hij hulp om zijn taak te volbrengen. Helaas is zijn taak ingewikkelder dan gedacht als hij een complot ontdekt om het gehele koninkrijk in de afgrond te laten glijden. Samen met de koning, de magisch begaafde prinses Mira, een jonge vechtjas Joris en een dronkaard genaamd Kantatis vluchten ze voor de macht van de leugen en zijn trawanten. Het gif van de leugen verspreid zich razendsnel onder de bevolking en bijna iedereen raakt in zijn ban. De enige hulp blijkt die van een waterdraak te zijn die worstelt met wraakgevoelens tegens de mensheid. Zullen ze in staat zijn om allemaal ongeschonden uit de strijd te komen en kunnen ze de leugen wel tegenhouden?
Mijn gedacht.
Goris gebruikt in zijn debuut enorm veel lange zinnen. Waar dit soms wat storend kan overkomen is dit in Goris zijn verhaal niet het geval. De lange zinnen gebruikt hij vooral om het verhaal zijn detaillering mee te geven. Met zijn details schets hij zeer mooi de omgeving of hoe de personages er eigenlijk uitzien.
Wel zit er hier en daar herhaling in zijn tekst. Een klein stoorzendertje dus die nu en dan in het boek voorkomt.
Voorbeeld van herhaling: Maar ook het noorden zal gauw doordrongen worden van de waanzin, dus maakt het niet uit, dacht de ambitieuze Beerd, die zijn activiteiten noordwaarts wil uitbreiden.
Het plot zorgt ervoor dat je als lezer nu en dan met verbazing zit te lezen. Onverwachte zaken gebeuren die je niet direct zag aankomen.
De personages zijn redelijk divers en de onderlinge samenwerkingen zitten wel snor voor dit verhaal. Eén minpuntje is de wel rare en te vlugge dood van één van de personages. Het idee was dat er een langere rol in het verhaal zat en toen bleek dat dit niet zo was, was er wat teleurstelling.
Voor fans van draken is de paarldraak in dit verhaal wel een leuke om te lezen. Een draak maar anders neergezet dan in de meeste verhalen.
Het slot
Het einde van het verhaal sluit dit verhaal wel mooi af. Het einde krijgt nog wat extra spanning mee om dan in alle rust af te sluiten.
Conclusie
Een goeie start als debuut. Wat minpunten maar die storen niet echt het leesplezier. Goris zijn naamgeving in het verhaal doet mij wel wat zoeken naar een dubbele bodem. Goedzo, de zoeker, de leugen, de verspreiding van memorisja… . Ik zie hier als lezer een verhaal in die perfect kan aantonen wat een leugen, en het verspreiden ervan kan teweeg brengen. Een extra dimensie in het verhaal die je als lezer wat doet nadenken. Weet niet of dit de bedoeling was van Goris maar voor mij kwam het zo over. Wel een auteur om nog verhalen van te lezen, gewoon om te zien hoe hij groeit in zijn schrijven.