Lezersrecensie
Deze serie verveelt nog lang niet
'Als ik aan je denk' is het tiende deel in de Een veilige haven-serie.
Engeland 1943. Doreen Reilly, de zus van pensionhouder Peggy heeft een zware tijd gehad. Ze is eindelijk gescheiden van haar man Eddie en lijkt eindelijk het geluk weer gevonden te hebben, maar dan gebeurt er iets heftigs, waardoor haar leven lijkt in te storten. Ze wordt door Peggy naar Cliffhaven gehaald. Peggy hoopt dat Doreen in pension Beach View met liefde en rust langzaam weer zal opkrabbelen.
Dan gebeurt er wederom iets, waardoor haar leven opnieuw een dramatische wending krijgt.
Ik las de voorgaande delen met heel veel plezier en het voelt altijd een beetje als thuiskomen als ik een nieuw boek in de Een veilige haven-serie ga lezen.
Peggy blijft zorgen voor haar pensiongasten. Bij haar oudere zus Doris is Ivy ondergebracht, maar Peggy zou het liefst zien dat Ivy bij haar komt wonen, want Ivy heeft het niet makkelijk bij Doris. Ivy gaat uiteindelijk over stag en trekt bij pension Beach View in. Ellie Dean weet de situaties mooi te omschrijven en hierdoor heb ik iedere keer weer moeite om het boek aan de kant te leggen.
Het verhaal of beter gezegd de serie speelt zich tijdens de tweede wereldoorlog af, en je krijgt genoeg informatie over de oorlog, want Ellie Dean gebruikt ook altijd waargebeurde feiten in haar verhalen. Maar het menselijke contact en de verhoudingen tussen de personages spelen een grotere rol en dit maakt de serie voor mij ook zo goed.
Door het personage van Ron met zijn hond Harley krijg ik ook regelmatig een grote lach op mijn gezicht. Hij is heerlijk eigenwijs en lapt de regels aan zijn laars, wat voor geweldige situaties zorgt.
Je merkt dat Ellie Dean onderzoek gedaan heeft naar deze tijd. Door de beeldende schrijfstijl en de muziek die ze beschrijft waande ik mij echt in die tijd in Cliffhaven.
Een ding is zeker. Ook dit deel uit de serie las ik met heel veel plezier en ik kan niet wachten tot deel 11 verschijnt.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij De Fontein. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Engeland 1943. Doreen Reilly, de zus van pensionhouder Peggy heeft een zware tijd gehad. Ze is eindelijk gescheiden van haar man Eddie en lijkt eindelijk het geluk weer gevonden te hebben, maar dan gebeurt er iets heftigs, waardoor haar leven lijkt in te storten. Ze wordt door Peggy naar Cliffhaven gehaald. Peggy hoopt dat Doreen in pension Beach View met liefde en rust langzaam weer zal opkrabbelen.
Dan gebeurt er wederom iets, waardoor haar leven opnieuw een dramatische wending krijgt.
Ik las de voorgaande delen met heel veel plezier en het voelt altijd een beetje als thuiskomen als ik een nieuw boek in de Een veilige haven-serie ga lezen.
Peggy blijft zorgen voor haar pensiongasten. Bij haar oudere zus Doris is Ivy ondergebracht, maar Peggy zou het liefst zien dat Ivy bij haar komt wonen, want Ivy heeft het niet makkelijk bij Doris. Ivy gaat uiteindelijk over stag en trekt bij pension Beach View in. Ellie Dean weet de situaties mooi te omschrijven en hierdoor heb ik iedere keer weer moeite om het boek aan de kant te leggen.
Het verhaal of beter gezegd de serie speelt zich tijdens de tweede wereldoorlog af, en je krijgt genoeg informatie over de oorlog, want Ellie Dean gebruikt ook altijd waargebeurde feiten in haar verhalen. Maar het menselijke contact en de verhoudingen tussen de personages spelen een grotere rol en dit maakt de serie voor mij ook zo goed.
Door het personage van Ron met zijn hond Harley krijg ik ook regelmatig een grote lach op mijn gezicht. Hij is heerlijk eigenwijs en lapt de regels aan zijn laars, wat voor geweldige situaties zorgt.
Je merkt dat Ellie Dean onderzoek gedaan heeft naar deze tijd. Door de beeldende schrijfstijl en de muziek die ze beschrijft waande ik mij echt in die tijd in Cliffhaven.
Een ding is zeker. Ook dit deel uit de serie las ik met heel veel plezier en ik kan niet wachten tot deel 11 verschijnt.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij De Fontein. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie