spanning met een vleugje feelgood smaakt naar meer

Mijn eerste kennismaking met Vera van Beers smaakt naar meer. Ik ontving via de boekenreizigers leesclub haar boek ‘blauwe tranen’.
In het boek maken we kennis met misdaadjournaliste Iris Blom. Ze woont sinds kort op Curaçao waar ze aan de slag gaat bij de plaatselijke krant. Tegen haar zin wordt ze op de rubriek sport en cultuur gezet, maar als ze verslag mag doen van het Curaçao North Sea Jazz Festival is ze in haar nopjes. Ze mag elke artiest interviewen, waaronder ook haar idolen de Blue Girls.
Blauwe tranen heeft betrekking op de blauwe diamanten die door de Blue Girls gedragen worden tijdens een fotoshoot, maar daarna gestolen worden. Als dan ook de roadie van de dames spoorloos verdwijnt gaat het hart van Iris harder kloppen en zet ze haar ervaring als misdaadverslaggever in om de zaak op te lossen. Dit gaat niet ongemerkt, echter de bedreigingen die ze ontvangst zorgen ervoor dat ze zich in de zaak vastbijt.
De hoofdstukken zijn kort, met bijna allemaal een cliffhanger, dat maakt dat je wilt blijven doorlezen. De schrijfstijl is toegankelijk, de situaties goed beschreven wat ook maakt dat je lekker in het verhaal zit. We leren Iris kennen en komen te weten waarom ze Rotterdam verlaten heeft. Ook maken we kennis met de mensen rondom Iris en daar begint het te knagen, wie kun je vertrouwen en wie niet. Van Beers is een meester in het de lezer op het verkeerde paard te laten wedden. Ook schuwt ze een vleugje feelgood niet, en juist dat maakt dat het plot zich goed ontwikkeld. De spanning wordt vooral aan het eind opgevoerd met een originele plottwist die ik niet zag aankomen. Vera van Beers is een auteur die we in de gaten moeten blijven houden. Ze schrijft gewoon heerlijk en ik hoop snel weer wat van haar te lezen.