vlotte thriller, maar soms ontbrak een goede uitwerking

Tamara Geraeds levert met ‘Tussen sneeuw en bloed’ een fijn boek af. De proloog begint direct al bloederig en dat belooft veel voor het verdere verhaal. We maken kennis met Iris. Zij heeft een zeer vervelende ervaring achter de rug in Nederland. Ze wil dit achter zich laten en wordt au-pair in IJsland. Twee pubers en een kleuter en een baby krijgt ze onder haar hoede. Ze wordt direct liefdevol opgenomen in het gezin, alhoewel de oudste puber, Lukasz, haar volgens hem, niet meer nodig heeft. Dan wordt er echter een gruwelijk verminkte vrouw gevonden en tegen wil en dank wordt Iris geconfronteerd met valse beschuldigingen. Iris besluit zelf op zoek te gaan naar de moordenaar, zelfs met gevaar voor eigen leven.
De hoofdstukken zijn kort en worden met vaart geschreven. Ook zit er vaart – heel veel vaart – in de relatie die Iris aangaat met de ex van Maren, haar werkgeefster en vader van de pubers. Noem mij maar ouderwets, ik vond het allemaal zeer snel gaan. Met de opbouw van het verhaal is niets mis, langzaam wordt er naar de ontknoping toegewerkt. De ervaren thrillerlezers zullen wel snel in de gaten hebben wie de dader is door bepaalde aanwijzingen, maar je weet het pas zeker als de auteur het onthuld heeft. Met flashbacks komen we te weten waarom Iris uit Nederland vertrokken is en dit wordt mooi verweven in het zoeken naar de moordenaar. Sommige verhaallijnen hadden wel iets meer en beter uitgewerkt mogen worden, zoals het gedoe met de rechercheur. Maar desalniettemin was het een boek dat ik graag las. Ik geef 3,5 sterren.