Erg mooie combi tussen heden/verleden, vredestijd en oorlogsjaren

Als haar moeder overlijdt erft Emilie de la Martinières als enige dochter het woonhuis in Parijs en de bezittingen van haar ouders waaronder een kasteel in Zuid-Frankrijk. Haar moeder blijkt in haar leven de nodige schulden gemaakt te hebben om haar luxe levensstijl te kunnen bekostigen en bij aankomst blijkt het kasteel aardig in verval te zijn geraakt. En hoe zit het met de rol van haar vader in de Tweede Wereldoorlog?
Hoog tijd voor Emilie om knopen door te hakken en op zoek te gaan naar haar familieverleden.
Op het perfecte moment komt de Britse Sebastian in haar leven, die haar steunt en zorgen uit handen neemt.
Het is de Britse Constance die de lezer mee terug neemt naar het bezette Frankrijk tijdens WOII, waar ze naartoe wordt gestuurd om een erg heldhaftige rol op zich te nemen. Al snel maakt ze kennis met de familie de la Martinières en neemt haar leven een andere wending dan ze had verwacht.

Aanvankelijk was ik niet meteen weg van dit boek, een erfenis die aanvankelijk niet zo rooskleurig uit lijkt te pakken, een verstoorde band tussen moeder en dochter en een vrouwelijk hoofdpersonage dat liever haar vertrouwde en eenvoudige leventje wil blijven leiden. Maar daar komt gelukkig snel verandering in en dan weet Lucinda Riley meteen goed door te pakken, waardoor je geboeid blijft en door wilt lezen. Met het verhaal van Constance was ze gelijk goed op dreef: dat weet je van begin tot einde te raken, verbazen, maakt nieuwsgierig en geeft een prachtig inkijkje van verzet, onderdrukking, maar ook liefde in oorlogstijd.
Ondertussen blijkt in Emilies leven niet langer alles wat lijkt, Lucinda weet een mooi web op te zetten over liefde, familiegeheimen en de soms onverwachte band tussen mensen. Soms denk je als lezer te weten welke kant de ontrafeling precies op gaat, maar ik zat er vaak ook helemaal naast, wat zorgt voor onvoorspelbaarheid en verrassing.
Wat ik jammer vond, is dat het laatste en afsluitende hoofdstuk opeens erg snel gaat, aangezien dat naar mijn mening nergens in het boek zo vlug ging, vond ik dat een beetje teleurstellen. Maar Lucinda weet je toch met een glimlach en tevreden af te laten sluiten, gelukkig maar.

Een prachtig boek waar heden en verleden, vredestijd en oorlogsjaren erg mooi samen gebracht zijn.