Leuk debuut.

Voor de Leesclub van De Boekenreizigers mochten we De bloedverwant van Rianne Meijburgh lezen. Een spannende feel good, zo kun je het boek het beste omschrijven, denk ik. Ik blijf voorzichtig want het feel good-genre is meestal niet zo mijn ding. Chloé groeit op zonder moeder en heeft een hechte band met haar vader. als die door een dom ongeluk overlijdt, moet Chloé zijn spullen gaan uitzoeken. Dat is al niet makkelijk maar als ze daarbij op een foto van een meisje stuit, gaat de bal aan het rollen. Wie is dat meisje? Waarom wordt ze Roos genoemd terwijl Chloé haar toch als Madelief kent. Madelief, haar verdwenen vriendin? Chloé snapt er niets van maar is vastbesloten uit te zoeken hoe het zit. Of dat nu een verstandige beslissing is, is nog maar de vraag want al gauw merkt ze dat niet iedereen het een goed idee vindt dat zij op onderzoek uitgaat.
Er waren naar mijn smaak wat te" veel losse eindjes, maar misschien ligt dat ook aan het genre. Een kortverhaal, als debuut is niet altijd zo eenvoudig. Toch niet als je alles netjes wil afronden.
Een leuk tussendoortje voor wie wel van kortere verhalen houdt? Zeker en vast.