Lezersrecensie
Duister en aangrijpend
4.5 ☆
"Je geeft me het gevoel dat alles aan me wat niet nuttig is het toch verdient te bestaan. Alsof ik meer ben dan alleen de dingen die ik kan doen."
Vanwege andere verplichtingen ging ik als een slome slak door dit boek heen, maar wauw: wat heb ik genoten van deze emotionele rollercoaster. In het begin was ik nogal in de war vanwege alle moeilijke termen die naar mijn hoofd werden geslingerd (en scheikunde was op de middelbare school nou ook niet bepaald mijn beste vak), maar gelukkig kon ik op internet een handige 'glossary' vinden. Mocht je Alchemised nog niet gelezen hebben en ben je dit wel van plan, dan is het echt een tip om zo'n woordenlijst te gebruiken, want dat maakt de leeservaring zoveel prettiger.
De schrijfstijl van SenLinYu is fenomenaal, je wordt helemaal in deze duistere wereld gezogen. Ik vergat letterlijk alles om me heen en raakte helemaal verzonken in dit boek, zo rauw, gedetailleerd en beeldend. In het begin was ik bang dat het te heftig voor mij zou zijn, maar gelukkig viel het mee. Begrijp me niet verkeerd: het is intens en aangrijpend, maar SenLinYu beschrijft dit op een genuanceerde manier. De nadruk ligt vooral op het trauma en de psychische gevolgen voor Helena.
Het boek is verdeeld in drie delen: deel 1 beschrijft Helena’s gevangenschap en geheugenverlies na de oorlog; deel 2 speelt zich af tijdens de oorlog; en in deel 3 keren we terug naar de periode erna, waarin haar herinneringen langzaam terugkeren. Deze structuur vond ik heel fijn, want in het begin was zoveel onduidelijk, maar gaandeweg vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Het enige 'kritiekpunt' is dat het verhaal voor mij vanuit politiek oogpunt wat langdradig was; dit deed af aan de spanningsopbouw en had wat mij betreft bondiger gekund.
Kaine is totaal niet de cinnamon-roll MMC waar ik normaal over lees en de liefdesrelatie tussen Helena en Kaine is allesbehalve cliché. Het is complex, emotioneel en intens. Prachtig hoe de auteur dit heeft uitgediept aan de hand van gedeelde trauma's, verlies en een emotionele verbondenheid die zich langzaam maar krachtig ontwikkelt.
"Je geeft me het gevoel dat alles aan me wat niet nuttig is het toch verdient te bestaan. Alsof ik meer ben dan alleen de dingen die ik kan doen."
Vanwege andere verplichtingen ging ik als een slome slak door dit boek heen, maar wauw: wat heb ik genoten van deze emotionele rollercoaster. In het begin was ik nogal in de war vanwege alle moeilijke termen die naar mijn hoofd werden geslingerd (en scheikunde was op de middelbare school nou ook niet bepaald mijn beste vak), maar gelukkig kon ik op internet een handige 'glossary' vinden. Mocht je Alchemised nog niet gelezen hebben en ben je dit wel van plan, dan is het echt een tip om zo'n woordenlijst te gebruiken, want dat maakt de leeservaring zoveel prettiger.
De schrijfstijl van SenLinYu is fenomenaal, je wordt helemaal in deze duistere wereld gezogen. Ik vergat letterlijk alles om me heen en raakte helemaal verzonken in dit boek, zo rauw, gedetailleerd en beeldend. In het begin was ik bang dat het te heftig voor mij zou zijn, maar gelukkig viel het mee. Begrijp me niet verkeerd: het is intens en aangrijpend, maar SenLinYu beschrijft dit op een genuanceerde manier. De nadruk ligt vooral op het trauma en de psychische gevolgen voor Helena.
Het boek is verdeeld in drie delen: deel 1 beschrijft Helena’s gevangenschap en geheugenverlies na de oorlog; deel 2 speelt zich af tijdens de oorlog; en in deel 3 keren we terug naar de periode erna, waarin haar herinneringen langzaam terugkeren. Deze structuur vond ik heel fijn, want in het begin was zoveel onduidelijk, maar gaandeweg vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Het enige 'kritiekpunt' is dat het verhaal voor mij vanuit politiek oogpunt wat langdradig was; dit deed af aan de spanningsopbouw en had wat mij betreft bondiger gekund.
Kaine is totaal niet de cinnamon-roll MMC waar ik normaal over lees en de liefdesrelatie tussen Helena en Kaine is allesbehalve cliché. Het is complex, emotioneel en intens. Prachtig hoe de auteur dit heeft uitgediept aan de hand van gedeelde trauma's, verlies en een emotionele verbondenheid die zich langzaam maar krachtig ontwikkelt.
1
Reageer op deze recensie
