Lezersrecensie
Een licht en vertederend verhaal over het vinden van vreugde in de kleine dingen en de zingeving die een kat kan brengen
3.5☆
'Als ze haar hart had opgehaald aan het spelletje, kwam ze naar binnen om te rusten. Zodra ze, gekruld als zo'n antieke kommavormige kraal, op de sofa in slaap viel, beving ons een diepe vreugde, alsof het huis zelf dit tafereel aanschouwde in een droom.'
Bij het lezen van de flaptekst dacht ik dat het verhaal zich in het heden afspeelt. Ik was dan ook verrast toen aan het einde van hoofdstuk 2 bleek dat het verhaal zich afspeelt in 1988, vlak voor het einde van het Showa-tijdperk. Het boek vermeldt hierbij onder andere de slechte gezondheid van de keizer en het nationale gevoel van ingetogenheid dat hierdoor ontstond. Omdat ik weinig wist over deze periode, leek achtergrondkennis van de Japanse cultuur en geschiedenis nodig. Pas later zag ik dat achterin het boek een verklarende woordenlijst staat met uitleg over Japanse termen en het Showa-tijdperk.
Wat ik heel prettig vond aan dit boek, is dat het is opgedeeld in 29 korte hoofdstukken. Dit zorgde er namelijk voor dat ik steeds geneigd was om nog een hoofdstuk mee te pakken, waardoor ik het boek in mum van tijd uit had. Daarnaast vond ik dit boek verfrissend omdat het heel anders was dan de andere Japanse literatuur die ik tot nu toe gelezen heb. De schrijver van dit boek is een dichter en dat kon ik duidelijk terugzien in de zeer poëtische beschrijvingen en de gedetailleerde wijze waarop de hoofdpersoon het alledaagse beschrijft, zoals de dienstwoning waarin hij woont en de natuur in de achtertuin van de hoofdwoning. Alle seizoenen kwamen in dit boek aan bod en ik kon de liefde van de auteur voor de natuur door de pagina's voelen. Door de poëtische en meditatieve schrijfwijze moest ik bepaalde passages twee keer lezen om echt te begrijpen wat er stond, maar dit gaf juist een extra dimensie aan het boek omdat veel woorden een diepere laag hadden. Het mooiste aspect aan dit boek vond ik hoe Pukkie de man en de vrouw nader tot elkaar bracht en voor zingeving zorgde. 'De kat' bracht op een prachtige manier tot uitdrukking dat het de kleine dingen zijn in het leven die er echt toe doen en dat er schoonheid zit in de acceptatie van vergankelijkheid.
Al met al vond ik het een goed geschreven boek en genoot ik van de lichte en vertederende vertelling. Ik kan me echter ook voorstellen dat dit boek niet voor iedereen is weggelegd vanwege het ietwat tragere tempo en de zeer poëtische beschrijvingen.
'Als ze haar hart had opgehaald aan het spelletje, kwam ze naar binnen om te rusten. Zodra ze, gekruld als zo'n antieke kommavormige kraal, op de sofa in slaap viel, beving ons een diepe vreugde, alsof het huis zelf dit tafereel aanschouwde in een droom.'
Bij het lezen van de flaptekst dacht ik dat het verhaal zich in het heden afspeelt. Ik was dan ook verrast toen aan het einde van hoofdstuk 2 bleek dat het verhaal zich afspeelt in 1988, vlak voor het einde van het Showa-tijdperk. Het boek vermeldt hierbij onder andere de slechte gezondheid van de keizer en het nationale gevoel van ingetogenheid dat hierdoor ontstond. Omdat ik weinig wist over deze periode, leek achtergrondkennis van de Japanse cultuur en geschiedenis nodig. Pas later zag ik dat achterin het boek een verklarende woordenlijst staat met uitleg over Japanse termen en het Showa-tijdperk.
Wat ik heel prettig vond aan dit boek, is dat het is opgedeeld in 29 korte hoofdstukken. Dit zorgde er namelijk voor dat ik steeds geneigd was om nog een hoofdstuk mee te pakken, waardoor ik het boek in mum van tijd uit had. Daarnaast vond ik dit boek verfrissend omdat het heel anders was dan de andere Japanse literatuur die ik tot nu toe gelezen heb. De schrijver van dit boek is een dichter en dat kon ik duidelijk terugzien in de zeer poëtische beschrijvingen en de gedetailleerde wijze waarop de hoofdpersoon het alledaagse beschrijft, zoals de dienstwoning waarin hij woont en de natuur in de achtertuin van de hoofdwoning. Alle seizoenen kwamen in dit boek aan bod en ik kon de liefde van de auteur voor de natuur door de pagina's voelen. Door de poëtische en meditatieve schrijfwijze moest ik bepaalde passages twee keer lezen om echt te begrijpen wat er stond, maar dit gaf juist een extra dimensie aan het boek omdat veel woorden een diepere laag hadden. Het mooiste aspect aan dit boek vond ik hoe Pukkie de man en de vrouw nader tot elkaar bracht en voor zingeving zorgde. 'De kat' bracht op een prachtige manier tot uitdrukking dat het de kleine dingen zijn in het leven die er echt toe doen en dat er schoonheid zit in de acceptatie van vergankelijkheid.
Al met al vond ik het een goed geschreven boek en genoot ik van de lichte en vertederende vertelling. Ik kan me echter ook voorstellen dat dit boek niet voor iedereen is weggelegd vanwege het ietwat tragere tempo en de zeer poëtische beschrijvingen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Charcoziness
Gesponsord
Als rechercheur Emmy Clifton de verdwijning van twee tienermeisjes onderzoekt, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Als François de bewusteloze, mysterieuze Elsa aantreft, besluit hij haar te verzorgen. Geleidelijk aan geven ze hun geheimen aan elkaar bloot. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
