Meeslepende hisfic

3.5 ☆

Toen ik dit boek voorbij zag komen in de zomeraanbieding van @parkuitgevers, trok de prachtige cover meteen mijn aandacht, want wat ziet het er mooi uit met het charmante huisje aan de kust van Cornwall. Ik heb deel 1 van de Cornwall-serie niet gelezen, maar ik had niet het idee dat ik iets miste. Deel 2 kan dus prima losstaand gelezen worden.

Het boek bestaat uit twee verhaallijnen: het perspectief van Charlotte speelt zich af in het heden en dat van haar overgrootmoeder Jenofeve (Jenny) tijdens de Tweede Wereldoorlog. Charlotte wordt naar het eiland Morwen gestuurd met als doel de plaatselijke school te sluiten. Gaandeweg bouwt ze steeds meer een band op met de eilandbewoners, krijgt ze de zorg over twee jongetjes van wie hun moeder is overleden, en ontmoet ze ook nog eens een leuke man. Alles loopt dan ook heel anders dan verwacht... Jenny was een kindermeisje op Ouessant voor de familie Boiteux en speelde een rol bij belangrijke gebeurtenissen in het verzet.

Rebecca Alexander heeft zo'n fijne schrijfstijl waarmee ze je aan de hand meevoert tijdens de verschillende gebeurtenissen en je deze moeiteloos voor je kunt zien. Verschillende emoties passeren de revue. Bij het verhaal in het heden had ik zo'n medelijden met de twee jongetjes en het gedoe rond de voogdij. Ik vond het dan ook hartverwarmend om te lezen hoe Charlotte en de jongetjes een band opbouwden en ze steeds beter in hun vel kwamen te zitten. Bij het verhaal in het verleden wist de auteur heel goed het beklemmende en angstige gevoel neer te zetten van een Frans eiland dat wordt bezet door Duitsers. Jenny was een heel dapper en krachtig personage en ik had bewondering voor hoe ze zich staande hield, zo ver weg van haar familie. Ik kreeg een aantal keren de bibbers van de officier van de Gestapo, maar Jenny beet goed van zich af en was van grote betekenis voor een Joodse familie. De gecodeerde brieven vormden de rode draad in het verhaal. Al met al heb ik ervan genoten.