Lezersrecensie
Dark academia-vibes, slow burn romance en een dodelijk mysterie
4.5 ☆
"Hij kwam terug met een crèmewitte wollen deken en legde die om haar schouders. Hij rook naar strooizand, oude boeken en dagenlang binnenzitten met thee. Ze haalde diep adem en begroef haar gezicht in de wol. Ze zou er het liefst in verdwijnen en pas over vijf jaar weer wakker worden."
Wat was dit een heerlijke ontsnapping naar een duistere, magische wereld. De setting is geïnspireerd op het Edwardiaanse tijdperk en doet denken aan Edinburgh tijdens de herfst. Ik raakte er volledig door betoverd.
Dit boek was mijn eerste kennismaking met Emily J. Taylor en ik ben aangenaam verrast. De auteur heeft een toegankelijke, beeldende schrijfstijl. Ik waande mij hierdoor meteen in de wereld van betoverde brieven en het boek speelde zich als een film in mijn hoofd af. Daarnaast werd de world-building ongelofelijk goed neergezet: zo rijk aan details en met een heerlijk duister, en soms zelfs sinister, randje. Vaak heb ik bij fantasy boeken dat ik door de world-building eerst even in het verhaal moest komen, maar bij dit boek zat ik er meteen helemaal in.
Het boek begint met een mysterieuze brief van 'een oude vriend' van Maeve, en gedurende het verhaal volg je Maeve's zoektocht naar de afzender van deze brief, die beweert dat haar vader helemaal geen moordenaar is, maar zelfs onschuldig is. Vanaf het moment dat Maeve zich als leerling voordoet van de magische school 'The Otherwere Post', zat ik de hele tijd op het puntje van mijn stoel. Telkens als het leek dat Maeve iets dichterbij de waarheid kwam, bleek het toch weer nét iets anders te zijn. Op deze manier bleef ik continu geboeid om verder te lezen. Daarnaast genoot ik van alle details over 'scriptomantie', de magische kunst om brieven te betoveren. En last but not least: Tristan. Ik was meteen fan van hem vanwege zijn heerlijke sarcastische humor en de manier waarop hij Maeve behandelde. De chemie tussen deze twee was chef's kiss en geloof me, de standaard voor fictieve mannen ligt door hem nog hoger.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die houdt van heerlijke dark academia-vibes, een goede slow burn romance en een dodelijk mysterie, allemaal verweven in één verhaal.
"Hij kwam terug met een crèmewitte wollen deken en legde die om haar schouders. Hij rook naar strooizand, oude boeken en dagenlang binnenzitten met thee. Ze haalde diep adem en begroef haar gezicht in de wol. Ze zou er het liefst in verdwijnen en pas over vijf jaar weer wakker worden."
Wat was dit een heerlijke ontsnapping naar een duistere, magische wereld. De setting is geïnspireerd op het Edwardiaanse tijdperk en doet denken aan Edinburgh tijdens de herfst. Ik raakte er volledig door betoverd.
Dit boek was mijn eerste kennismaking met Emily J. Taylor en ik ben aangenaam verrast. De auteur heeft een toegankelijke, beeldende schrijfstijl. Ik waande mij hierdoor meteen in de wereld van betoverde brieven en het boek speelde zich als een film in mijn hoofd af. Daarnaast werd de world-building ongelofelijk goed neergezet: zo rijk aan details en met een heerlijk duister, en soms zelfs sinister, randje. Vaak heb ik bij fantasy boeken dat ik door de world-building eerst even in het verhaal moest komen, maar bij dit boek zat ik er meteen helemaal in.
Het boek begint met een mysterieuze brief van 'een oude vriend' van Maeve, en gedurende het verhaal volg je Maeve's zoektocht naar de afzender van deze brief, die beweert dat haar vader helemaal geen moordenaar is, maar zelfs onschuldig is. Vanaf het moment dat Maeve zich als leerling voordoet van de magische school 'The Otherwere Post', zat ik de hele tijd op het puntje van mijn stoel. Telkens als het leek dat Maeve iets dichterbij de waarheid kwam, bleek het toch weer nét iets anders te zijn. Op deze manier bleef ik continu geboeid om verder te lezen. Daarnaast genoot ik van alle details over 'scriptomantie', de magische kunst om brieven te betoveren. En last but not least: Tristan. Ik was meteen fan van hem vanwege zijn heerlijke sarcastische humor en de manier waarop hij Maeve behandelde. De chemie tussen deze twee was chef's kiss en geloof me, de standaard voor fictieve mannen ligt door hem nog hoger.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die houdt van heerlijke dark academia-vibes, een goede slow burn romance en een dodelijk mysterie, allemaal verweven in één verhaal.
1
Reageer op deze recensie