Lezersrecensie
Verhaal met lekker tempo maar geen zenuwslopende thriller
"de laatste zeven ' bleek een derde deel in een reeks te zijn over Maud die werkzaam is in een mortuarium. Een locatie die tot de verbeelding spreekt.
Zij is begaan met de overledenen en verzorgd deze personen. Ze neemt op haar manier afscheid van hen en vergelijkt ze met vogels. Geeft ze ook vogel-bijnamen. Al lezende blijkt dat zij als hobby heeft om vogels te spotten. Als haar werkgever laat weten de werkruimte verhuurd te hebben en zij verplicht vakantie moet nemen is ze onthand. Specifiek krijgt ze de opdracht dat zij niet in het mortuarium mag komen . Ze woont boven haar werk en dat verbod werkt als een rode lap op een stier dus het kan niet anders dat zij naar beneden gaat en op onderzoek uitgaat. Al snel blijkt dat een speciale eenheid zich bezigt met het werk van een seriemoordenaar en kan zij niet anders dan mee speuren.
Ik had de eerste twee delen niet gelezen maar dit boek is goed zelfstandig te lezen. Mede doordat het tempo lekker vlot is en vanuit het perspectief van Maud wordt geschreven. Ik had niet het idee dat ik veel heb gemist qua achtergrond informatie. Maud blijkt een ex te zijn die zij dood waant en een zoontje wat bij pleegouders woont. Ze doet er alles aan om haar zoontje terug te krijgen. Maud komt bij mij over als zeer naÏef terwijl je zou verwachten dat zij met haar ervaring met mannen ( haar ex bleek narcistisch te zijn) hier van geleerd zou moeten hebben. Zij gaat echter online daten en uiteraard afspreken met haar online date terwijl zij ook nog eens persoonlijk wordt met een van de rechercheurs die in het mortuarium langs komt.
Door de acties van Maud , plus dat zij als uitvaartverzorger een betere klinische blik lijkt te hebben dan de patholoog (die in moordzaken elke centimeter af zou moeten speuren), komt zij niet geloofwaardig bij mij uit de verf. ( het kan ook wat zeggen van de patholoog dat wel). Sommige interacties haalde het tempo wat omlaag voor mij. Zoals bijvoorbeeld de vogel-hobby, wat andere misschien juist een leuke aanvulling zullen vinden.
Het geheel wordt afgesloten met een enorme cliffhanger en nodigt uit om een volgend deel uit de reeks op te pakken. Door de prettige vertelstijl van de auteur die zeer laagdrempelig is ga ik dat misschien ook wel doen.
Het was voor mij een lekker leesbaar boek voor een avondje leesplezier.
Zij is begaan met de overledenen en verzorgd deze personen. Ze neemt op haar manier afscheid van hen en vergelijkt ze met vogels. Geeft ze ook vogel-bijnamen. Al lezende blijkt dat zij als hobby heeft om vogels te spotten. Als haar werkgever laat weten de werkruimte verhuurd te hebben en zij verplicht vakantie moet nemen is ze onthand. Specifiek krijgt ze de opdracht dat zij niet in het mortuarium mag komen . Ze woont boven haar werk en dat verbod werkt als een rode lap op een stier dus het kan niet anders dat zij naar beneden gaat en op onderzoek uitgaat. Al snel blijkt dat een speciale eenheid zich bezigt met het werk van een seriemoordenaar en kan zij niet anders dan mee speuren.
Ik had de eerste twee delen niet gelezen maar dit boek is goed zelfstandig te lezen. Mede doordat het tempo lekker vlot is en vanuit het perspectief van Maud wordt geschreven. Ik had niet het idee dat ik veel heb gemist qua achtergrond informatie. Maud blijkt een ex te zijn die zij dood waant en een zoontje wat bij pleegouders woont. Ze doet er alles aan om haar zoontje terug te krijgen. Maud komt bij mij over als zeer naÏef terwijl je zou verwachten dat zij met haar ervaring met mannen ( haar ex bleek narcistisch te zijn) hier van geleerd zou moeten hebben. Zij gaat echter online daten en uiteraard afspreken met haar online date terwijl zij ook nog eens persoonlijk wordt met een van de rechercheurs die in het mortuarium langs komt.
Door de acties van Maud , plus dat zij als uitvaartverzorger een betere klinische blik lijkt te hebben dan de patholoog (die in moordzaken elke centimeter af zou moeten speuren), komt zij niet geloofwaardig bij mij uit de verf. ( het kan ook wat zeggen van de patholoog dat wel). Sommige interacties haalde het tempo wat omlaag voor mij. Zoals bijvoorbeeld de vogel-hobby, wat andere misschien juist een leuke aanvulling zullen vinden.
Het geheel wordt afgesloten met een enorme cliffhanger en nodigt uit om een volgend deel uit de reeks op te pakken. Door de prettige vertelstijl van de auteur die zeer laagdrempelig is ga ik dat misschien ook wel doen.
Het was voor mij een lekker leesbaar boek voor een avondje leesplezier.
1
Reageer op deze recensie