leuke kennismaking met het werk van deze schrijfster

Een mooi aparte cover met de afbeelding van een jonge vrouw, een hanger met de afbeelding van de maan in een mooie blauwe tint. Een cover dit uitnodigt en tot de verbeelding spreekt. Zeker met zo’n titel over een prinses en de heerser van het duister. Dat gaat wat beloven, denk ik dan..

Achterflap; Vechtend voor haar leven in en gevangeniskamp onder de grond, vreest Maan voor maar één man: de master. Maar als Maan ontsnapt komt ze er achter dat er veel ergere dingen zijn om bang voor te zijn. Ze blijkt over bijzondere krachten te beschikken en moet leren daarmee om te gaan. Daarbij komt ze voor diverse grote krachtmetingen te staan. Ze moet leren wie haar echte vrienden zijn, wie ze kan vertrouwen en wie niet. En is die ene man nu haar echte ware liefde of haar ondergang? Tijdens een gevecht op leven en dood komt er een werkelijkheid boven die Maan zich nooit had kunnen voorstellen.

Dan vraag je je als lezer toch meteen af of jij inderdaad dit verhaal ook als grote verrassing zult ervaren of niet. Ik zou zeggen duik in het boek en zo’n 21 hoofdstukken later weet je het antwoord. En het is best een aangename duik hoor !

Allereerst zijn de hoofdstukken niet al te lang en heeft het een prettig lettertype en niet al te moeizaam taalgebruik. Het is een fantasyverhaal maar je zult niet struikelen over allerlei geknutselde namen van personages of landen waardoor het je soms in dit soort verhalen kan gaan duizelen. De namen van de personages zijn over het algemeen kort maar krachtig en de schrijfster weet de wereld prima te omschrijven zonder er allerlei verzonnen namen bij te halen. Hierdoor heb je een recht-door-zee avontuur met een lekker tempo. Hoofdfiguur Maan krijgt een zware training en wil niets liever dan ontsnappen uit het kamp waar ze zit. Dat zo’n ontsnapping niet zonder problemen gaat komt ze snel genoeg achter. Zonder al te veel spoilers te plaatsen kan ik wel zeggen dat de ontsnappingspoging het begin is van vele confrontaties waarbij zij af en toe op het verkeerde been wordt gezet of het nu iemand is die ze zou moeten vertrouwen of niet. Dit geeft af en toe een prima draai aan het verhaal. Net als het einde. Een einde die je kan zien als een open einde omdat het verhaal nog verder kan gaan maar aan de andere kant een einde waarbij er voor de hoofdfiguur nog een wereld voor haar open ligt en dit avontuur achter zich kan laten. Voor de lezer in ieder geval een prima einde.