Lezersrecensie
"Ook dat nog"
In het boek Ook dat nog wordt het verhaal verteld van Roos, Maddy & oma Loes.
Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een bescheiden tweekamerappartement. Met mannen is ze wel klaar. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af in een dagboek. Als vervolgens dochter Maddy na een verbroken relatie voor de deur staat, is het flatje als snel te klein voor de twee persoonlijkheden. Ook Maddy grijpt naar de pen en start een zoektocht naar haar nieuwe zelf – wat natuurlijk erg lastig blijkt te zijn als je niet van de bank af komt. Oma Loes geniet ondertussen met volle teugen van het leven én haar minnaar. Deze voormalige dolle mina is het actievoeren nog niet verleerd en richt haar pijlen nu op haar dochter en kleindochter. Met haar provocerende optreden drijft ze beiden tot onverwachte keuzes….
Het verhaal wordt in een dagboek vorm verteld door Roos en Maddy. Oma Loes komt pas in het laatste hoofdstuk zelf echt aan het woord. Deze manier van lezen vond ik erg fijn. Je leer alle personages op deze manier goed kennen. Zelfs oma Loes ken je van binnen en van buiten!
De schrijfstijl van Anya en Merel vond ik erg fijn. Het verhaal is niet al te moeilijk beschreven en hierdoor las ik vlot door het boek heen. Van een spanningsboog is niet veel te zien helaas, ook een aantal typ en taalfouten maakte het dat ik het boek niet snel deed oppakken.
Wat ik erg jammer vond is dat het verhaal zich helemaal afspeelt in de coronapandemie. Dit is een groot onderwerp wat telkens terug kwam in het boek en wekte bij mij wat frustratie op. Na deze klote tijd heb ik niet heel veel zin om hier nog over te gaan lezen. Ik ben het lezen tijdens de pandemie juist weer op gaan pakken, om aan die negativiteit te ontsnappen en dan valt een boek waarin dit juist erg centraal staat tegen.
De extra aandachtspuntjes in het verhaal, denk aan de lijstjes en quotes aan het begin van elk hoofdstuk, maakte het verhaal wel helemaal compleet. Af en toe ook wel gelachen om bepaalde situaties, die stiekem wel herkenbaar zijn.
Ook dat nog is een vrolijke dagboekroman, die herkenbare situaties aan het licht brengt die je zeker doen laten lachen! 3 ***!
Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een bescheiden tweekamerappartement. Met mannen is ze wel klaar. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af in een dagboek. Als vervolgens dochter Maddy na een verbroken relatie voor de deur staat, is het flatje als snel te klein voor de twee persoonlijkheden. Ook Maddy grijpt naar de pen en start een zoektocht naar haar nieuwe zelf – wat natuurlijk erg lastig blijkt te zijn als je niet van de bank af komt. Oma Loes geniet ondertussen met volle teugen van het leven én haar minnaar. Deze voormalige dolle mina is het actievoeren nog niet verleerd en richt haar pijlen nu op haar dochter en kleindochter. Met haar provocerende optreden drijft ze beiden tot onverwachte keuzes….
Het verhaal wordt in een dagboek vorm verteld door Roos en Maddy. Oma Loes komt pas in het laatste hoofdstuk zelf echt aan het woord. Deze manier van lezen vond ik erg fijn. Je leer alle personages op deze manier goed kennen. Zelfs oma Loes ken je van binnen en van buiten!
De schrijfstijl van Anya en Merel vond ik erg fijn. Het verhaal is niet al te moeilijk beschreven en hierdoor las ik vlot door het boek heen. Van een spanningsboog is niet veel te zien helaas, ook een aantal typ en taalfouten maakte het dat ik het boek niet snel deed oppakken.
Wat ik erg jammer vond is dat het verhaal zich helemaal afspeelt in de coronapandemie. Dit is een groot onderwerp wat telkens terug kwam in het boek en wekte bij mij wat frustratie op. Na deze klote tijd heb ik niet heel veel zin om hier nog over te gaan lezen. Ik ben het lezen tijdens de pandemie juist weer op gaan pakken, om aan die negativiteit te ontsnappen en dan valt een boek waarin dit juist erg centraal staat tegen.
De extra aandachtspuntjes in het verhaal, denk aan de lijstjes en quotes aan het begin van elk hoofdstuk, maakte het verhaal wel helemaal compleet. Af en toe ook wel gelachen om bepaalde situaties, die stiekem wel herkenbaar zijn.
Ook dat nog is een vrolijke dagboekroman, die herkenbare situaties aan het licht brengt die je zeker doen laten lachen! 3 ***!
1
Reageer op deze recensie