Lezersrecensie
De moord in kamer 11
Na een dringend telefoontje van de politie in Parijs reist Olivia Finn af naar hotel Lutetia in de Franse hoofdstad. Haar grootmoeder, Josephine Benoit, beweert iemand te hebben vermoord in een van de hotelkamers aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Ze komt verward over, wat lijkt te passen bij haar dementieel beeld, maar Josephine houdt vol de moord nu pas te herinneren. Het archief in het hotel toont aan dat er destijds inderdaad iemand in kamer 11 van het hotel is overleden. Wat is er die bewuste nacht gebeurd in hotel Lutetia? Hebben de sterfgevallen in het heden te maken met het verleden? Het antwoord bevindt zich in kamer 11 en in het geheugen van Josephine...
Olivia werkt als geheugenexpert. Ze is hierdoor geïnspireerd geraakt toen ze als tiener zelf onder behandeling was bij een van de bekendste psychotherapeuten in Frankrijk, na zelf de nodige trauma's te hebben meegemaakt in haar jeugd. Wanneer Olivia een telefoontje krijgt dat haar dementerende oma in een hotel is aangetroffen en aldaar beweert een moord te hebben gepleegd aan het einde van de Tweede Wereldoorloog reist Olivia af naar Frankrijk. Ze hoopt de waarheid boven tafel te krijgen, maar komt er al snel achter dat haar eigen waarheid ook anders blijkt te liggen dan gedacht.
Dit was het eerste boek dat ik van Blake las, maar door de vlotte en beeldende schrijfstijl zat ik al snel in het boek. Het boek speelt zich hoofdzakelijk in het heden af, waar Olivia achter de waarheid van de moord in kamer 11 probeert te komen. Tussen de hoofdstukken geschreven vanuit het heden door zijn er ook hoofdstukken uit het verleden. Deze hoofdstukken vinden hoofdzakelijk vlak na de Tweede Wereldoorlog plaats en vertellen het verhaal van Josephine. Door deze korte fragmenten uit het verleden wordt het verhaal in het heden steeds duidelijker en vallen er puzzelstukjes op hun plaats. Los van het feit dat deze helpen het verhaal beter te begrijpen, vond ik de hoofdstukken over de Tweede Wereldoorlog op een boeiende manier geschreven en gaf het het boek in mijn ogen een mooie extra laag. Door de langzame opbouw van het boek, wat mij betreft passend bij het verhaal, kwam de psychologische kant van het verhaal en de personages goed naar voren. Zelf ben ik fan van psychologische thrillers en dus kon ik dit element waarderen. Door de langzame start duurde het wel even voor ik écht in het verhaal zat. Toen ik eenmaal in het verhaal zat en de verschillende verhaallijnen wat beter snapte, vloog ik door het boek heen.
De moord in kamer 11 is geen thriller waarbij je continu op het puntje van je stoel zit, maar de psychologische component in het boek vond ik erg vermakelijk. Het einde zag ik deels al aankomen, maar bevatte voor mij ook nog verrassende elementen. Het boek liet mij achter met de vraag hoe maakbaar en betrouwbaar herinneringen zijn in het leven.
Ik ontving dit boek via de uitgeverij voor de World of Thrillers leesclub. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Olivia werkt als geheugenexpert. Ze is hierdoor geïnspireerd geraakt toen ze als tiener zelf onder behandeling was bij een van de bekendste psychotherapeuten in Frankrijk, na zelf de nodige trauma's te hebben meegemaakt in haar jeugd. Wanneer Olivia een telefoontje krijgt dat haar dementerende oma in een hotel is aangetroffen en aldaar beweert een moord te hebben gepleegd aan het einde van de Tweede Wereldoorloog reist Olivia af naar Frankrijk. Ze hoopt de waarheid boven tafel te krijgen, maar komt er al snel achter dat haar eigen waarheid ook anders blijkt te liggen dan gedacht.
Dit was het eerste boek dat ik van Blake las, maar door de vlotte en beeldende schrijfstijl zat ik al snel in het boek. Het boek speelt zich hoofdzakelijk in het heden af, waar Olivia achter de waarheid van de moord in kamer 11 probeert te komen. Tussen de hoofdstukken geschreven vanuit het heden door zijn er ook hoofdstukken uit het verleden. Deze hoofdstukken vinden hoofdzakelijk vlak na de Tweede Wereldoorlog plaats en vertellen het verhaal van Josephine. Door deze korte fragmenten uit het verleden wordt het verhaal in het heden steeds duidelijker en vallen er puzzelstukjes op hun plaats. Los van het feit dat deze helpen het verhaal beter te begrijpen, vond ik de hoofdstukken over de Tweede Wereldoorlog op een boeiende manier geschreven en gaf het het boek in mijn ogen een mooie extra laag. Door de langzame opbouw van het boek, wat mij betreft passend bij het verhaal, kwam de psychologische kant van het verhaal en de personages goed naar voren. Zelf ben ik fan van psychologische thrillers en dus kon ik dit element waarderen. Door de langzame start duurde het wel even voor ik écht in het verhaal zat. Toen ik eenmaal in het verhaal zat en de verschillende verhaallijnen wat beter snapte, vloog ik door het boek heen.
De moord in kamer 11 is geen thriller waarbij je continu op het puntje van je stoel zit, maar de psychologische component in het boek vond ik erg vermakelijk. Het einde zag ik deels al aankomen, maar bevatte voor mij ook nog verrassende elementen. Het boek liet mij achter met de vraag hoe maakbaar en betrouwbaar herinneringen zijn in het leven.
Ik ontving dit boek via de uitgeverij voor de World of Thrillers leesclub. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
1
Reageer op deze recensie