Te veel van verwacht

Lang geleden zag ik de film Karakter, met Jan Decleir als Dreverhaven. Schitterende film. Maar het boek? Het begint wel goed en de confrontatie van Katadreuffe met zijn vader is mooi beschreven. Maar toch. Ik mis iets. Diepgang, misschien? Soms begon ik diagonaal te lezen, en dat is geen goed teken. Dat de zoon zo makkelijk door zijn studies vliegt, terwijl hij voltijds werkt, vond ik nogal ongeloofwaardig. En nevenfiguren worden te uitgebreid besproken. Ook van het slot had ik meer verwacht; de laatste ontmoeting tussen vader en zoon.