Vader en dochter.

"Er zijn vele jaren voorbijgegaan en vanmorgen bekruipt mij plotseling een verlangen: ik zou de as van mijn vader willen."
Zo begint dit boekje van krap 100 bladzijden.
Verder is het één grote flashback. Helena vertelt over de cruise die ze met haar vader maakte toen ze 15 was. Ze noemt haar vader niet 'vader' of 'pa', ze noemt hem Johannes.
Dat voelt afstandelijk aan en dat is het ook. Vader en dochter hebben nooit echt contact gehad. Moeder had hen al vroeg verlaten en Helena was opgegroeid bij haar grootmoeder en later op kostschool.
Het boekje is ook in een erg afstandelijke stijl geschreven, in korte zinnen.
Dat is even wennen. Veel blijft ongezegd.
Ik vond het een interessant verhaal, met op het einde een verrassende wending. Die wending maakte het verhaal voor mij wel minder sterk.