Wat roem met een mens doet

Hollywood-icoon Evelyn Hugo is negenenzeventig als ze besluit om haar biografie te laten optekenen. Ze benadert Monique Grant, een jonge journaliste die gefascineerd luistert naar wat Evelyn te vertellen heeft. Maar hoe verder ze in de herinneringen van de Hollywoodlegende duikt, hoe meer ze het gevoel krijgt dat Evelyn iets verzwijgt.

Dit goedgebouwde verhaal geeft een leuk inkijkje in de toch wel vaak oppervlakkige en op uiterlijke schoonheid gerichte filmwereld. Het is is heel fijn geschreven, met humor en zeker ook met vleugjes spanning die je nieuwsgierig maken, zodat je gelijk door naar het volgende hoofdstuk wil gaan. Taylor Jenkins Reid werkt ergens naartoe, dat is duidelijk.
Af en toe gaat het een beetje van de hak op de tak, dan zijn er alinea’s zonder logisch verband, maar dat versterkt juist het feit dat het een gesproken verhaal is, uit de mond van Evelyn. Daar horen losse opmerkingen bij, die in een verkeerde volgorde kunnen staan. Het stoort niet, omdat alles op natuurlijke wijze bij elkaar komt, zoals dat gaat bij mondelinge verhalen.

De wederwaardigheden van Moniques eigen leven ploppen op tussen het relaas van Evelyn door. Als dan eindelijk in de finale een grote, onverwachte onthulling plaatsvindt, wordt het vermoeden bevestigd dat Monique niet door toeval door Evelyn als biograaf gekozen is. Maar het zit heel anders dan je tijdens het lezen wellicht zelf gaat bedenken.

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo heeft een beetje de sfeer van De geniale vriendin, het vierluik van Elena Ferrante, dat in dezelfde tijd speelt. Ook hier zoeken sterke vrouwen hun eigen weg, omdat ze weigeren om van mannen afhankelijk te zijn.

Het is een verhaal over liefde, glamour, de prijs van roem, meedogenloze ambitie, onverwachte vriendschap en een grote, verboden liefde. Het zou geïnspireerd zijn op de levens van Hollywood-diva's Elizabeth Taylor en Ava Gardner, maar dan alleen omdat zij ook vele huwelijken gehad hebben. Zij waren niet persoonlijk bevriend. Omdat dit aspect een grote rol speelt in het boek, zou ik zeggen dat de inspiratie ook gehaald kan worden uit het leven van Lana Turner, eveneens een filmster met acht huwelijk en daarbij een van de beste vriendinnen van Ava Gardner.