Lezersrecensie
Intrigerend
De Britse Ann Cleeves maakte haar studie Engels niet af, en had vervolgens werk in uiteenlopende richtingen. Haar oeuvre telt meer dan vijftig titels. Ze schreef drie reeksen thrillers, waaronder die rond Vera Stanhope, die ook bewerkt zijn voor tv. Onschuld is het tweede deel van Vera Stanhope, maar de serie is inmiddels uitgegroeid tot elf delen.
De vijftienjarige Abigail Mantel wordt dood gevonden door haar beste vriendin Emma. Jeanie Long, minnares van Abigails vader, wordt voor de moord wordt veroordeeld, maar ze houdt vol onschuldig te zijn. Tien jaar later pleegt Jeanie zelfmoord in haar cel, bijna op hetzelfde moment dat haar alibi op de dag van de moord door iemand bevestigd wordt. Het onderzoek wordt heropend. Inspecteur Vera Stanhope doet alles om tot de gesloten gemeenschap door te dringen. Er zijn nogal wat onduidelijkheden omtrent de betrokkenen die Abigail hebben gekend. En dan valt er nog een slachtoffer.
Onschuld begint op het moment van Jeanies dood, tien jaar na de moord op Abigail. Cleeves schrijft vanuit Emma’s perspectief, die net moeder is geworden, maar niet gelukkig in haar huwelijk met James. Cleeves verweeft Emma’s geschiedenis soepel in het verhaal, zodat ze steeds helderder voor ogen staat bij de lezer.
Naar Emma kent Onschuld ook andere perspectieven. De auteur diept ze allemaal grondig uit in haar fijne, soepele schrijfstijl. Ook Vera, de eigenzinnige, atypische inspecteur met haar onconventionele manier van werken krijgt alle aandacht. Haar grote dosis zelfrelativering is een mooi tegenwicht voor haar alcoholverslaving.
In Onschuldig staan familierelaties centraal. Alle uitersten daarvan passeren de revue, met onder de oppervlakte sluimerende geheimen en angsten. Bijna iedereen lijkt iets te verbergen te hebben. Door kleine tipjes van de sluier op te lichten, trekt Cleeves stukje bij beetje steeds meer de spanningsboog aan.
Ann Cleeves onderbreekt de verhaalstroom regelmatig met prachtige beschrijvingen van het grauwe, vlakke landschap van het mistige oost-Yorkshire, waar het steeds maar lijkt te regenen, net op momenten van een cliffhanger. Dit uitstellen van informatie kan de lezer, die verder wil en ook al gevangen zit in de verstikkende sfeer van dogmatisch christendom, best frustreren. Maar aan de andere kant bewijst het Cleeves’ vakmanschap.
Onschuld is een intrigerende thriller over schuld, familie en rechtvaardigheid met een uitstekend opgebouwde plot, waarbij Cleeves de lezer heel subtiel steeds een andere richting opstuurt. Een plot die inslaat als een bom en eigenlijk slechts verliezers achterlaat maar perfect past bij het trieste, grijze, weinig inspirerende landschap aan de monding Humber.
De vijftienjarige Abigail Mantel wordt dood gevonden door haar beste vriendin Emma. Jeanie Long, minnares van Abigails vader, wordt voor de moord wordt veroordeeld, maar ze houdt vol onschuldig te zijn. Tien jaar later pleegt Jeanie zelfmoord in haar cel, bijna op hetzelfde moment dat haar alibi op de dag van de moord door iemand bevestigd wordt. Het onderzoek wordt heropend. Inspecteur Vera Stanhope doet alles om tot de gesloten gemeenschap door te dringen. Er zijn nogal wat onduidelijkheden omtrent de betrokkenen die Abigail hebben gekend. En dan valt er nog een slachtoffer.
Onschuld begint op het moment van Jeanies dood, tien jaar na de moord op Abigail. Cleeves schrijft vanuit Emma’s perspectief, die net moeder is geworden, maar niet gelukkig in haar huwelijk met James. Cleeves verweeft Emma’s geschiedenis soepel in het verhaal, zodat ze steeds helderder voor ogen staat bij de lezer.
Naar Emma kent Onschuld ook andere perspectieven. De auteur diept ze allemaal grondig uit in haar fijne, soepele schrijfstijl. Ook Vera, de eigenzinnige, atypische inspecteur met haar onconventionele manier van werken krijgt alle aandacht. Haar grote dosis zelfrelativering is een mooi tegenwicht voor haar alcoholverslaving.
In Onschuldig staan familierelaties centraal. Alle uitersten daarvan passeren de revue, met onder de oppervlakte sluimerende geheimen en angsten. Bijna iedereen lijkt iets te verbergen te hebben. Door kleine tipjes van de sluier op te lichten, trekt Cleeves stukje bij beetje steeds meer de spanningsboog aan.
Ann Cleeves onderbreekt de verhaalstroom regelmatig met prachtige beschrijvingen van het grauwe, vlakke landschap van het mistige oost-Yorkshire, waar het steeds maar lijkt te regenen, net op momenten van een cliffhanger. Dit uitstellen van informatie kan de lezer, die verder wil en ook al gevangen zit in de verstikkende sfeer van dogmatisch christendom, best frustreren. Maar aan de andere kant bewijst het Cleeves’ vakmanschap.
Onschuld is een intrigerende thriller over schuld, familie en rechtvaardigheid met een uitstekend opgebouwde plot, waarbij Cleeves de lezer heel subtiel steeds een andere richting opstuurt. Een plot die inslaat als een bom en eigenlijk slechts verliezers achterlaat maar perfect past bij het trieste, grijze, weinig inspirerende landschap aan de monding Humber.
1
Reageer op deze recensie
