Beste roman van 2020 tot nu toe gelezen

Ellen Marie Wiseman bewees met haar vorige romans al dat ze een van de beste auteurs is in de christelijke boekenwereld is, doordat ze het aandurft om te schrijven over dingen in het verleden die de meesten liever in de doofpot zouden stoppen en dan zo dat het toch een prachtig verhaal is. Maar met ‘De wezenmoeder’ stijgt ze nog een paar sporten op de ladder. Want wát een roman. Allereerst is het verhaal dat gaat over de Spaanse griep door de coronacrisis op veel vlakken opeens heel herkenbaar; denk aan quarantaine, mondkapjes, propvolle ziekenhuizen. Maar afgezien daarvan is het meeslepend, aangrijpend, schrijnend, bizar, ontroerend en gewoon zo ontzettend mooi. Het was haast onmogelijk om de roman even aan de kant te leggen; dit verhaal over een vrouw en een jong meisje die beiden zo veel verliezen door de ‘paarse dood’ en in hun wanhoop zulke verschillende wegen bewandelen, vraagt erom om in één ruk uitgelezen te worden. Ik zou er nog van alles over kunnen zeggen, maar ik houd het hierbij: wat mij betreft de beste roman van 2020 die ik tot nu toe heb gelezen en een dikke tien plus waard!