Stilte kan oorverdovend èn beklemmend zijn !

Het boek Vox van Christina Dalcher neemt ons mee naar een Amerika waar de president Myers, een fervent aanhanger van de Pure beweging, aan de macht is. Hij wordt terzijde gestaan door een predikant ( Carl) die heel veel invloed op hem heeft. De beweging heeft er in korte tijd voor gezorgd dat bij de vrouwen alle rechten zijn ontnomen. Alles gaat via de man, het lezen van een boek , de aankopen in huis etc. Wat het nog erger maakt is dat de vrouwen maar 100 woorden per dag mogen spreken. Om dit in de gaten te houden hebben ze een teller om de pols die na het bereiken van het getal een krachtige stroomstoot geeft. Zelfs meisjes vanaf 5 jaar krijgen ze om.
Het verhaal wordt verteld door Jean, een wetenschapper die zich verdiept heeft in de taal , hoe ironisch, en dan vooral in het onderwerp Afasie.
Zij is getrouwd met Patrick die voor de regering werkt, en heeft 4 kinderen. Voor de grote verandering werkte ze met een klein team aan de mogelijkheid om afasie te kunnen herstellen. In dit team zat Lorenzo een italiaan waar ze een verhouding mee krijgt. Hij moet vertrekken als de Pure beweging aan de macht komt. Jean wordt op een dag benaderd door mensen rond de president met de vraag of ze hulp wil bieden. De broer van de president heeft een ski ongeluk gehad en heeft daar hersenletsel aan over gehouden. Als ze bereidt is te komen helpen wordt haar polsband , en die van haar dochter, verwijderd .
Ze stemt hier in toe met de achterliggende gedachte dat ze nu door kan werken aan haar project, zelfs haar oude team komt weer bij elkaar....
Het verhaal neemt je vanaf de eerste bladzij mee naar een beklemmende wereld, de spanning is steeds aanwezig. Je zit niet op het puntje van je stoel maar je wilt doorlezen want er gebeurt zoveel, vooral in het eerste deel zit veel vaart. Het laatste stuk , waar veel bij elkaar komt, vond ik erg goed gevonden( wel kreeg ik het idee dat het wat werd afgeraffeld. ) Er had wat meer aandacht aan besteed kunnen zijn, dan werd het boek maar 2 hoofdstukken meer....had ik totaal niet erg gevonden.
Kortom een prima boek waar ik , ondanks het onderwerp waar ik toch echt de koude rillingen van kreeg, enorm van heb genoten. Ik geef het 4 1/2 ⭐️