Verborgen (kinder) leed

De cover van het boek maakt al direct duidelijk dat het verhaal over 2 vrouwen gaat waarvan het leven met elkaar verweven is.
Ook de achterflap ,met de vlinder die voor veel mensen als symboliek wordt gezien, ligt als iets toe over het verhaal.
Haar eerste boek heeft mij erg geboeid, en gaf mij soms een gefrustreerd gevoel voornamelijk door de onmacht. Ik heb dus hoge verwachtingen van dit boek.
Het boek bestaat uit korte hoofdstukken met wisselend Helena of Nelleke als hoofdpersoon. Met sprongen in de tijd word je steeds duidelijker gemaakt hoe hun levens in elkaar steken en wat ze voor elkaar betekend hebben.
Door deze terugblikken begreep ik wel bepaalde handelingen maar leefde ik niet echt mee met het doen en laten van de hoofdpersonen. Het verhaal, hoewel goed uitgewerkt, raakte me wel maar “pakte “me niet echt. In het begin stoorde ik me vooral aan het steeds weer heen en weer springen in de tijd.
Esther heeft een mooi taalgebruik waardoor het prettig leest, ook ben ik fan van korte hoofdstukken.
Er zitten mooie zinnen in zoals “ als papa thuis is, is mama de beste moeder die ze zou kunnen hebben”, en “Helena is haar spiegel waar ze niet in wil kijken”.

Misschien omdat ik jaren geleden een paar jaar in een jeugdhuis van de kinderbescherming heb gewerkt, dat ik er meer van had verwacht ? Maar ik denk dat het op een grote groep lezers meer inpact zal hebben .
Het boek laat zien dat lichamelijke en geestelijke mishandeling , helaas nog generaties door werkt.
Ik geef het 3 1/2 ster.