Titel wordt niet echt waargemaakt

De titel “Dagboek van mijn verdwijning” klinkt veel belovend. Het is een typerende Scandinavische “thriller” . Donker , sombere sfeer vooral door de goede beschrijving van het dorp Ormberg tijdens de donkere koude dagen.Het verhaal wordt verteld vanuit 3 personen. Malin, de jonge politie agente die oorspronkelijk uit het dorp komt, en alle reden had om er weg te gaan. Gaandeweg het verhaal word het je steeds duidelijker waarom. De tiener Jake, die met verschillende problemen worstelt.
Natuurlijk als puber met zijn identiteit, maar bij hem lijkt er wel meer te spelen. Daar boven op het verlies van zijn moeder en de toestand thuis. En dan Hanne, een profiler met beginnende dementie, waarvan ik dacht dat zij prominent in het boek aanwezig zou zijn. Jammer genoeg is zij slechts één van de hoofdpersonen. De stukken van haar dagboek zijn aangrijpend en smaken naar (veel) meer ! Het verhaal van het boek gaat over de poging om een cold case zaak op te lossen maar er wordt ook aandacht besteed aan” pesten.” Niet alleen op school maar ook in het dorp zelf. Voeg daarbij het prominent aanwezig zijn van het vraagstuk , wat er met een klein dorp gebeurt als er vreemdelingen /asielzoekers geplaatst worden , en je hebt de sfeer van het boek !
Erg spannend werd het allemaal niet maar door de onderhuidse spanning wil je toch door gaan met lezen. De ontknoping zag ik wel aankomen maar was op zich goed gekozen. Ik twijfel tussen het geven van 3 en 4 sterren maar omdat ik geen 3 1/2 kan geven heb ik mijn waardering toch naar beneden afgerond. Dit voornamelijk omdat ik het onderwerp “Hanne “met haar beginnende dementie meer tot zijn recht had willen zien komen.