Tegenvallend vervolg (?) op Berouw.

Jaloezie van Sofie Sarenbrant, uitgeverij Luitingh-Sijthoff

Dit is het tweede boek van deze schrijfster die in het Nederlands vertaald is. Maar eigenlijk is het het vierde boek van haar, gelukkig heeft de uitgeverij er nu voor gekozen om het verhaal chronologisch te vervolgen !
De cover is wederom een plaatje, maar is vooral mooi en heeft niet echt wat met het verhaal te maken.
De toegevoegde kreten; “ crime writer of the year” en “De opwindendste nieuwe thrillerauteur uit Zweden “, scheppen huizen hoge verwachtingen en worden ,voor wat mij betreft ,helaas niet waar gemaakt.

In haar eerste boek “ Berouw”, laat ze ons kennismaken met de hoofdpersoon rechercheur Emma Sköld die in Stockholm woont.
Het boek “Jaloezie” is daar het vervolg op. Het boek is los te lezen maar voor mijn gevoel mis je toch wel wat uitleg over alle “bij” figuren.

Het boek start met het weer bij kennis komen van Emma die een paar maanden in coma heeft gelegen. Ze heeft een ongeluk gehad toen ze voor het eerst na haar bevalling ging paardrijden, slechts een paar weken na de geboorte van dochter Ines.
Emma heeft ,omdat ze aan haar bed gekluisterd is ,alle tijd om na te denken . Over haar leven, het gemis van de eerste maanden van haar baby en de oorzaak van haar ongeluk. Want dat het door iets veroorzaakt is ,daar is ze rotsvast van overtuigd .
Het boek beslaat slechts een periode van een paar dagen en het verhaal wordt door verschillende personen verteld. Hierdoor zit er veel vaart in het verhaal maar wordt het ook nergens echt super spannend.
Redelijk snel heb je een vermoeden over het hoe en waarom ,maar met nog slechts een paar hoofdstukken te gaan zet de schrijfster je op een totaal ander been. Of het allemaal geloofwaardig is, is een tweede....
Jammer vind ik dat het einde ,net als het voorgaande boek, onbevredigend eindigt. Een wel erg “open” einde, niet een afgerond geheel waar ik zelf wel behoefte aan had. Misschien iets waar de schrijfster zich mee wil profileren ?
Wat me teleurgesteld heeft is het gebrek aan uitdieping van sommige karakters. Het blijft allemaal wat vlak , soms zou je de hoofdpersonen wel door elkaar willen schudden! Wordt wakker, doe wat aan de situatie !
Mijn conclusie is dat het boek ergens wel goed is maar niet overtuigd. Vooral als je het voorgaande boek “Berouw “ net uit hebt en denkt dat dit verhaal er op volgt kom je bedrogen uit.
De schrijfstijl is vlot, waardoor je makkelijk en snel door kunt lezen. Dit komt door de korte hoofdstukken en dat het verhaal soms door anderen wordt verteld. Een enkele keer heb ik al die verschillende personen als storend ervaren , als te veel verhaallijnen. Enkele personen vond ik ronduit vervelend ,onsympathiek.
Ik geef het boek een magere 3 punten en weet niet of ik het volgende boek ga lezen.