Jij bent mijn begin en mijn einde, en alle dagen daartussen

We weten niet altijd welke momenten betekenisvol zijn voor ons tot we er later op terugkijken. Maar toen ik jou voor het eerst zag, wist ik meteen dat mijn leven voor altijd anders zou zijn, ook al wilde ik dat misschien niet.
Hiermee begint het nawoord , wat de schrijfster als eerste heeft geschreven. De allerlaatste bladzijden van het uiteindelijke boek. En daarna schreef ze het eerste hoofstuk. Tot vijf delen die een sprong in de tijd maken tussen 2016 en 1962 en die geen begin en geen einde kennen.
Al lezende krijgen eerder gemaakte opmerkingen betekenis, waardoor je de neiging krijgt om nog eens terug te pakken in het verhaal. Dit versterkt het gevoel dat er geen einde en eigenlijk ook geen begin is.
Maar alle jaren die ze samen hadden doorgebracht waren mooi geweest. Het was het allemaal waard volgens Robbie, voordat hij door de tuin liep, de zee in, weg bij Emily.
En haar de vrijheid schonk, die zij met liefde zou opgeven, als ze weer terug kon naar dat allereerste moment, om het allemaal weer precies zo over te doen. Samen gevangen, verstrikt in alle prachtige complicaties, zoals de schrijfster zo mooi verwoord. Een verhaal dat het waard is om nog een keer te lezen.