Lezersrecensie
Een zacht en eerlijk verhaal
Op de dag dat Frank negen jaar wordt, organiseren zijn ouders een feestje. De hele klas is uitgenodigd, maar niemand komt opdagen. Frank heeft geen vrienden, alleen zijn geliefde boeken.
Na zijn niet al te feestelijke verjaardag gaat hij langs bij zijn buurvrouw Alice en haar hondje Uffe om met Uffe te knuffelen. Daarbij wordt hij per ongeluk in zijn vinger gebeten. Frank weet nog niet dat dit grote gevolgen zal hebben.
Die nacht droomt hij dat hij een vacht krijgt, een staart en dat hij op vier poten door de nacht rent. Enkele bewoners van het dorpje Yrred zien hem, waarna al snel de wildste verhalen rondgaan: een eng, gevaarlijk monster dat door het dorp sluipt en mensen aanvalt. Wanneer Frank de volgende ochtend wakker wordt, liggen er takjes en blaadjes op de grond, zelfs tussen zijn tenen.
Alleen in de nacht gaat over anders zijn en de zoektocht naar acceptatie, verweven met Franks angsten voor wind, donkerte, de nacht en monsters. Hij houdt absoluut niet van sporten en geniet het liefst van de tuin van buurvrouw Alice.
Wat dit boek zo mooi maakt, is hoe zacht en eerlijk het verhaal voelt. Franks angst, onzekerheid en behoefte om gezien te worden zijn herkenbaar, ook voor volwassenen. Het is een boek om langzaam te lezen, zodat je het niet wilt wegleggen, en tegelijk een verhaal dat kinderen helpt te begrijpen dat anders zijn nooit iets engs hoeft te zijn.
De sfeervolle en liefdevolle illustraties van Sofia Falkenhem maken het tot een bijzonder kinderboek.
Na zijn niet al te feestelijke verjaardag gaat hij langs bij zijn buurvrouw Alice en haar hondje Uffe om met Uffe te knuffelen. Daarbij wordt hij per ongeluk in zijn vinger gebeten. Frank weet nog niet dat dit grote gevolgen zal hebben.
Die nacht droomt hij dat hij een vacht krijgt, een staart en dat hij op vier poten door de nacht rent. Enkele bewoners van het dorpje Yrred zien hem, waarna al snel de wildste verhalen rondgaan: een eng, gevaarlijk monster dat door het dorp sluipt en mensen aanvalt. Wanneer Frank de volgende ochtend wakker wordt, liggen er takjes en blaadjes op de grond, zelfs tussen zijn tenen.
Alleen in de nacht gaat over anders zijn en de zoektocht naar acceptatie, verweven met Franks angsten voor wind, donkerte, de nacht en monsters. Hij houdt absoluut niet van sporten en geniet het liefst van de tuin van buurvrouw Alice.
Wat dit boek zo mooi maakt, is hoe zacht en eerlijk het verhaal voelt. Franks angst, onzekerheid en behoefte om gezien te worden zijn herkenbaar, ook voor volwassenen. Het is een boek om langzaam te lezen, zodat je het niet wilt wegleggen, en tegelijk een verhaal dat kinderen helpt te begrijpen dat anders zijn nooit iets engs hoeft te zijn.
De sfeervolle en liefdevolle illustraties van Sofia Falkenhem maken het tot een bijzonder kinderboek.
1
Reageer op deze recensie
