Indringend en meeslepend: opnieuw een indrukwekkend verhaal van Georgia Hunter

Na Wij waren de gelukkigen, een boek dat diepe indruk op me maakte, was ik erg benieuwd naar Georgia Hunters nieuwste roman. De verwachtingen lagen hoog, en ik kan met zekerheid zeggen: ze zijn helemaal waargemaakt.

In Één grootse daad neemt Hunter de lezer opnieuw mee naar de Tweede Wereldoorlog. Dit keer met een fictief verhaal, gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen en echte mensen uit de regio waarin het zich afspeelt. Het resultaat is een prachtig, aangrijpend boek dat me diep raakte.

Centraal staat Lily, die samen met Theo – het driejarige zoontje van haar beste vriendin Esti – op de vlucht moet slaan voor de vijand. Hun tocht, grotendeels te voet, voert hen dwars door Italië. Het wordt een reis vol ontberingen en gevaar, die alles vraagt van Lily’s moed en doorzettingsvermogen.

Wat me bijzonder trof, was de manier waarop Hunter de verdeeldheid binnen Italië tijdens de oorlog invoelbaar maakt: enerzijds de aanhangers van Mussolini, anderzijds de Duitse bezetters. Deze interne strijd geeft het verhaal extra diepte en lading, en maakt de reis van Lily des te schrijnender.

De stijl van Hunter is krachtig en invoelend, met levendige beschrijvingen die het landschap, de dreiging en de emoties tastbaar maken. Zonder te overdrijven weet ze de spanning en onzekerheid voelbaar te maken, waardoor je als lezer helemaal opgaat in het verhaal. Je voelt de angst, de hoop en de vastberadenheid van de personages bijna lijfelijk mee.

Één grootse daad is een meeslepende roman over verlies, moed en de kracht van menselijke verbondenheid. Een verhaal dat me nog lang zal bijblijven.