Lezersrecensie
Een portret van een vroedvrouw…
Een indringend en sfeervol portret van een vroedvrouw in het 18e-eeuwse Maine
Ariel Lawhon baseerde haar roman ‘De rivier’ op het leven van Martha Ballard, een vroedvrouw die eind 18e eeuw actief was in Maine, Verenigde Staten. In deze historische roman brengt ze op indrukwekkende wijze een vergeten vrouwengeschiedenis tot leven.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Martha Ballard, die met haar man en zes kinderen woont bij hun houtmolen aan de rivier de Kennebec. Als vroedvrouw staat ze talloze vrouwen bij tijdens hun bevallingen, maar op een winteravond wordt ze onverwacht gevraagd een lichaam te schouwen dat is aangetroffen in het ijs van de rivier. Wat aanvankelijk lijkt op een noodlottig ongeval, blijkt al snel meer weg te hebben van een misdrijf. Martha laat het er niet bij zitten en besluit eigenhandig op onderzoek uit te gaan.
Wat volgt is niet alleen een spannende zoektocht naar de waarheid, maar ook een gelaagd portret van een vrouw met een sterk rechtvaardigheidsgevoel, een groot verantwoordelijkheidsbesef en een scherpe tong — eigenschappen die haar zowel geliefd als omstreden maken in haar gemeenschap. De roman raakt aan actuele thema’s als de positie van de vrouw, ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, en seksualiteit — zowel binnen als buiten het huwelijk, gewenst of ongewenst. Deze thema’s zijn op indringende wijze verweven in het historische verhaal.
Lawhons stijl is beeldend en helder. Ze weet de sfeer van de tijd overtuigend neer te zetten, zonder dat het verhaal traag wordt. De roman leest vlot, maar biedt tegelijk voldoende diepgang. Het nawoord vormt een waardevolle aanvulling: het geeft inzicht in de historische bronnen en de keuzes die de auteur heeft gemaakt bij het schrijven van dit boek.
De rivier is een sterk geschreven, sfeervolle roman die zowel weet te ontroeren als te boeien. Een aanrader voor liefhebbers van historische fictie met inhoud.
Ariel Lawhon baseerde haar roman ‘De rivier’ op het leven van Martha Ballard, een vroedvrouw die eind 18e eeuw actief was in Maine, Verenigde Staten. In deze historische roman brengt ze op indrukwekkende wijze een vergeten vrouwengeschiedenis tot leven.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Martha Ballard, die met haar man en zes kinderen woont bij hun houtmolen aan de rivier de Kennebec. Als vroedvrouw staat ze talloze vrouwen bij tijdens hun bevallingen, maar op een winteravond wordt ze onverwacht gevraagd een lichaam te schouwen dat is aangetroffen in het ijs van de rivier. Wat aanvankelijk lijkt op een noodlottig ongeval, blijkt al snel meer weg te hebben van een misdrijf. Martha laat het er niet bij zitten en besluit eigenhandig op onderzoek uit te gaan.
Wat volgt is niet alleen een spannende zoektocht naar de waarheid, maar ook een gelaagd portret van een vrouw met een sterk rechtvaardigheidsgevoel, een groot verantwoordelijkheidsbesef en een scherpe tong — eigenschappen die haar zowel geliefd als omstreden maken in haar gemeenschap. De roman raakt aan actuele thema’s als de positie van de vrouw, ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, en seksualiteit — zowel binnen als buiten het huwelijk, gewenst of ongewenst. Deze thema’s zijn op indringende wijze verweven in het historische verhaal.
Lawhons stijl is beeldend en helder. Ze weet de sfeer van de tijd overtuigend neer te zetten, zonder dat het verhaal traag wordt. De roman leest vlot, maar biedt tegelijk voldoende diepgang. Het nawoord vormt een waardevolle aanvulling: het geeft inzicht in de historische bronnen en de keuzes die de auteur heeft gemaakt bij het schrijven van dit boek.
De rivier is een sterk geschreven, sfeervolle roman die zowel weet te ontroeren als te boeien. Een aanrader voor liefhebbers van historische fictie met inhoud.
1
Reageer op deze recensie
