Een thrillerdebuut met sfeer, lef en een eigen stijl

In Niets gezien volgen we schrijfster Caro Woesthoff, die voor haar nieuwe boek onderzoek doet naar een coldcase: de vondeling van Wilhelminadorp. Wat begint als research voor een boek, mondt uit in een gevaarlijke zoektocht naar de waarheid. Verschillende mensen kruisen haar pad – agenten Loïs, Siem en Jesper, de huisarts Aram en zijn vrouw Lea, en Geert, de havenmeester van het Goese Sas – elk met hun eigen rol in het verhaal.

Caro blijkt een gelaagd personage: vastberaden en krachtig, maar ook met een kwetsbare kant. Naarmate het onderzoek vordert, groeit ook de spanning, en die wordt goed opgebouwd.

Toch had ik in het begin wat moeite om in het verhaal te komen. Niet vanwege de plot, maar door de stijl: die is bij vlagen overgestileerd, met beeldspraak en woordkeuzes die mij uit het verhaal haalden. Alhoewel ik doorgaans hou van beeldende taal, was het in dit boek voor mij net niet in balans.

Wat wel overtuigt, is de sfeer. Als inwoner van Zeeland herkende ik veel van de locaties. De auteur weet het landschap, het weer en de omgeving overtuigend neer te zetten.

Conclusie: Niets gezien is een sfeervol en spannend thrillerdebuut. Chapeau!!