Meer dan een romantisch verhaal

Talrijk is het aantal mensen dat gelooft dat Jane Austen’s werken niets meer zijn dan oude romantische verhalen. Echter zijn haar verhalen zoveel meer dan enkel van romantische aard.

“Verstand en gevoel” bijvoorbeeld geeft Jane Austen’s mening over de samenleving, en meer in het bijzonder haar mening over hoe mensen met geld omgaan.

De hebzucht naar geld zorgt ervoor dat familiebanden worden verzwakt, dat beloftes worden gebroken en dat nieuwe beloftes worden gemaakt. Zelfs trouwen gebeurt omwille van het geld.

Aan de andere kant geeft Austen ook kritiek op de plaats van de vrouw in de samenleving. Zo is het door de onrechtvaardigheid tegenover de vrouw dat Elinor, Marianne, Margaret en hun moeder in een veel kleiner huis moeten gaan wonen. Hun vaders zoon uit een ander huwelijk krijgt immers alles, alles. Zo zijn zij gedwongen van hun vroegere rijkdom naar een kleiner huis te gaan.

Ook zegt Elinor ergens in het boek: “en de vrouw heeft er niets over te zetten?”, waarmee ze te kennen geeft dat vrouwen nooit echt iets te zeggen hebben in belangrijke zaken omtrent hun toekomst, hier dus hun huwelijk.

Maar de mooiste wijsheid die in het boek zit, vind ik het verschil in omgaan met verdriet dat wordt duidelijk gemaakt. Elinor en haar zus Marianne zijn zo verschillend in karakter, maar ook in manier om met verdriet om te gaan. Marianne toont haar gevoelens altijd heel erg duidelijk. Als ze lijdt, ziet iedereen dat. Elinor echter is heel anders. Ze houdt haar verdriet liever binnen en wil liever dat de anderen zich niet slecht voelen omwille van haar. Dit betekent echter niet dat ze niet lijdt. En dat maakt Jane Austen in dit boek duidelijk. Daarom is het zo een mooie klassieker, en veel meer dan enkel een romantisch verhaaltje.