Zwaarmoedige luchtigheid

Waanzinnig sterke debuutroman van Jonathan Safran Foer. Zijn stijl voelt aan het begin wat onwennig aan door de wat kolderieke karakters en zijn flauw aandoende gevoel voor humor. Maar gaandeweg blijken het juist de karikaturale, vreemde karakters te zijn die het geheel zo ontzettend innemend maken. De boel is in elkaar gevlochten tot een vreemdsoortig complexe constructie, waarin langzaamaan alle losse eindjes tot een samenhangend geheel worden gebracht. Heerlijk ook hoe hij steevast zijn eigen taalgebruik uitvindt door het verhaal te laten vertellen door iemand wiens Engels zich beperkt tot woordenboeken, maar hij doet dat nooit op een manier die storend onecht aanvoelt.