Postmoderne schelmenroman raakt gevoelige snaar

Verscheidenheid aan knotsgekke karakters met een zeer komisch spel van genreconventies/lezersverwachtingen. Net als een grootheid als Kurt Vonnegut weet het een relatie te leggen tussen tekst, typografie en afbeeldingen. Literatuur zoals die bij de tijdsgeest hoort: visueel én inhoudelijk sterk. Mooi is dat je het zowel als een spannend jongensboek kan lezen als dat het een gelaagde literaire roman betreft. Onverwacht gevoelig óók, en dat ondanks de volstrekt absurde gebeurtenissen en het opzettelijk geconstrueerde ervan.