Verkeerde been maar daarna mooi

Wat is de definitie van een literaire thriller? Banville is niet de enige auteur die, eerst onder pseudoniem maar inmiddels openlijk, thrillers schrijft, of beter.... detectives. Heeft de afdeling marketing van de uitgeverij er een thriller van proberen te maken? Niet verstandig want dan raakt een groot deel van de lezers in de eerste plaats teleurgesteld en daar heeft niemand iets aan. Maar als detective doet hij het wat mij betreft prima. Voor mij is dit een kennismaking en ik had in eerste instantie wat last van de opeenstapeling van uitgebreide presentaties van telkens weer nieuwe personages. Maar als je gevoelig bent voor sfeer en voor een gedetailleerde en uitwijdende stijl, als je niet van haast houdt en wel van rijke personages blijf je lezen. Niet alleen is de toon somber en zijn er geen gelukkige mensen in dit boek, er zijn ook geen moderne mensen aanwezig. Banville maakt zich niet schuldig aan een held die in het verleden leeft maar zijn tijd ver vooruit is zodat wij ons er als lezer mee kunnen identificeren. Het dagelijks seksisme spat bijvoorbeeld van de pagina's af, evenals de woedende frustraties van de vrouwen die zich daar niet mee kunnen verzoenen. Ook seksueel misbruik maakt deel uit van het verhaal (want, sorry, cynisch maar zijn er nog boeken zonder?) maar ook hier geen correcte platitudes.
Helden zijn er ook niet. De hoofdpersonen zijn ook geen antihelden trouwens. Het zijn mensen. Mensen van hun tijd. Bewonderenswaardig beheersd wat deze auteur weet neer te zetten.
Het einde is niet bevredigend. Ook daarin dus de beheersing van de werkelijkheid die immers ook zelden bevredigend is.

Zeker niet voor iedereen weggelegd maar ik heb ervan genoten.