Lezersrecensie
Mooi geschreven, karakters zijn allemaal te goed om waar te zijn
Boek is echt heel leesbaar en helpt je even weg te sluizen uit het dagelijkse, als dat is wat je zoekt in een boek, wat vermoedelijk voor de meesten van ons het geval is.
Het verhaal draait eigenlijk om twee families die beiden op hun manier disfunctioneel zijn. De eerste familie waarmee we kennis maken is welvarend en wordt niet uitgewerkt. Ouders zijn afstandelijk, kind weet niet beter of dat is normaal en daarmee is het wel zo'n beetje klaar. Er lijken verder ook geen andere mensen betrokken te zijn bij dit gezin, ze leven geïsoleerd, de problematiek valt verder niemand op.
De tweede familie is arm en ook in andere opzichten bijna tegengesteld aan de eerste, ze lopen over van liefde en zorgzaamheid. Dat er onder de oppervlakte van alles borrelt en suddert is dan ook een aangename verrassing, het is bepaald niet alles goud wat er blinkt anders zou het verhaal onmiddellijk alle rijkdom verliezen. Met name het huwelijk tussen de ouders met de gevolgen voor de interactie naar en tussen de kinderen onderling is mooi weergegeven. De auteur kan complexe menselijke processen prachtig vangen in korte dialogen en journee kleine stukjes beschrijving. Ik vond dat buitengewoon knap. De beweging die de liefhebbende moeder maakt als de kinderen bijna groot zijn is dan wel weer wat onbegrijpelijk maar dat is juist ook wel inspirerend, mensen zijn immers grillig en soms ook koppig.
De kinderen die in deze gezinnen opgroeien dragen wel degelijk de lasten en dat tekent ook hun bestaan maar ze groeien wel zonder uitzondering uit tot dappere en goede karakters, ze hebben dappere, goede, vasthoudende vrienden en ook hun kinderen lijken weinig last te hebben van de generatiekloof waar de rest van de wereld mee worstelt. En daar wordt het dan toch zoet. Dat is jammer.
Het verhaal draait eigenlijk om twee families die beiden op hun manier disfunctioneel zijn. De eerste familie waarmee we kennis maken is welvarend en wordt niet uitgewerkt. Ouders zijn afstandelijk, kind weet niet beter of dat is normaal en daarmee is het wel zo'n beetje klaar. Er lijken verder ook geen andere mensen betrokken te zijn bij dit gezin, ze leven geïsoleerd, de problematiek valt verder niemand op.
De tweede familie is arm en ook in andere opzichten bijna tegengesteld aan de eerste, ze lopen over van liefde en zorgzaamheid. Dat er onder de oppervlakte van alles borrelt en suddert is dan ook een aangename verrassing, het is bepaald niet alles goud wat er blinkt anders zou het verhaal onmiddellijk alle rijkdom verliezen. Met name het huwelijk tussen de ouders met de gevolgen voor de interactie naar en tussen de kinderen onderling is mooi weergegeven. De auteur kan complexe menselijke processen prachtig vangen in korte dialogen en journee kleine stukjes beschrijving. Ik vond dat buitengewoon knap. De beweging die de liefhebbende moeder maakt als de kinderen bijna groot zijn is dan wel weer wat onbegrijpelijk maar dat is juist ook wel inspirerend, mensen zijn immers grillig en soms ook koppig.
De kinderen die in deze gezinnen opgroeien dragen wel degelijk de lasten en dat tekent ook hun bestaan maar ze groeien wel zonder uitzondering uit tot dappere en goede karakters, ze hebben dappere, goede, vasthoudende vrienden en ook hun kinderen lijken weinig last te hebben van de generatiekloof waar de rest van de wereld mee worstelt. En daar wordt het dan toch zoet. Dat is jammer.
2
Reageer op deze recensie