Verfrissende toekomstmuziek

Op het eerste en laatste gezicht een thriller zoals er gelukkig meer zijn. Goed geschreven, afdoende overtuigend om te blijven boeien, creatief, personages om een beetje van te houden en vooral zonder dat zieke effectbejag van dit moment, met eindeloze verkenningen door de geest van psychopaten die te veel horror hebben gekeken.

Op het tweede gezicht is de AI lijn voor mij een nieuwe ervaring. Als scepticus en angsthaas voor een ongewisse toekomst met AI als richtsnoer en oplossing voor vrijwel alles een fascinerend boek. Ik ben bang voor het ontbreken van menselijkheid en menselijke intelligentie, voor het extreem hoge energieverbruik, voor een fake wereld met fake teksten, fake beelden, fake kunst, voor totale teloorgang van kinderen en jonge mensen etc. Aan een AI rechercheur had ik nog nooit gedacht. Verfrissende toekomstmuziek.

De AI rechercheur lijkt een beetje op hoe in boeken en films mensen met een extreme score op de schaal van het autistisch spectrum ten onrechte worden neergezet. In dit geval is het echter wel terecht, grappig en intrigerend om te lezen. De AI rechercheur neemt alles letterlijk, heeft geen gevoel voor humor, heeft kennis en analyse razendsnel bij de hand maar mist vaardigheden die de slome, voelende, bevooroordeelde, vrij beperkte collega's wel hebben, kent de ongeschreven regels niet en blundert af en toe in het briljant zijn.

En passant verzamelt het kennis over het persoonlijke leven van de baas die het niet makkelijk heeft, af en toe te veel drinkt en ruzie maakt met haar zoon, en geeft dit tot diens verontwaardiging door aan de boven haar gestelden.

Vinden ze elkaar toch? Smelten de vaardigheden samen tot een zinnig geheel of blijven ze lijnrecht tegenover elkaar staan?

De plot in alle eerlijkheid niet overtuigend maar dat geeft in dit lekker helemaal niets. Heerlijk boek.