Lezersrecensie
Misschien niet overtuigend maar wat een prachtig boek
Persoonlijk vond ik dit boek wel degelijk een thriller maar van de trage soort misschien? Historisch zeer onwaarschijnlijk maar wat is onwaarschijnlijk tegen een achtergrond die nog veel onwaarschijnlijker is maar wel degelijk klopt. Een gigantisch nucleair ongeluk onder de pet houden! Dat ik als lezer in staat ben om te leren houden van een moordende KGBer bewijst mijn naïviteit of het meesterschap van de auteur? Misschien beide.
Ik ben hoe dan ook onder de indruk. Al speelt het boek zich af tegen een bestaande achtergrond, een nucleair vervuild gebied en een overheid die dat tracht te verhullen, de personages en het verhaal zijn volledig fictief. Toch maakt Pulley een wereld die ik me nooit werkelijk heb kunnen voorstellen tastbaar. Leven, werken en liefhebben onder een rücksichtslos en leugenachtig regime, waar je je leven nooit zeker bent maar waar de personages uit dit boek ieder op hun eigen manier wel degelijk weten te leven. In een aantal gevallen met een menselijkheid die voor de meeste van ons niet haalbaar is. Hoe vriendelijk, zorgzaam, grappig en liefdevol kun je worden, zijn en blijven als je vrijwel op alle fronten bedreigd wordt en gebrek lijdt. Hoe anders wordt dan je interne systeem, je normen en waarden, je emoties.
Over een moordende KGB agent die het spel meespeelt om heel af en toe iets goeds te kunnen doen.
Over een (al eveneens moordende) zeer dappere, beschaafde en sensitieve wetenschapper met een scherp psychologisch inzicht, die begaan is met zijn proefmuisjes maar zich ook gedwongen heeft gevoeld om samen te werken met Mengele. Ik houd zielsveel van Valery.
Over vrouwen die onder het Sovjet systeem een andere positie hebben dan wij kennen en geëmancipeerder zijn dan wij ons kunnen voorstellen.
Over hoe je een kind zonder god, zonder verzinsels en zonder drama uit kunt leggen wat het betekent om dood te gaan. Een schrijvershoogstandje wat mij betreft.
Over een octopus als speels huisdier.
Over de betekenis van het woord kameraad.
Onwaarschijnlijk maar prachtig en origineel, in alle opzichten.
Ik ben hoe dan ook onder de indruk. Al speelt het boek zich af tegen een bestaande achtergrond, een nucleair vervuild gebied en een overheid die dat tracht te verhullen, de personages en het verhaal zijn volledig fictief. Toch maakt Pulley een wereld die ik me nooit werkelijk heb kunnen voorstellen tastbaar. Leven, werken en liefhebben onder een rücksichtslos en leugenachtig regime, waar je je leven nooit zeker bent maar waar de personages uit dit boek ieder op hun eigen manier wel degelijk weten te leven. In een aantal gevallen met een menselijkheid die voor de meeste van ons niet haalbaar is. Hoe vriendelijk, zorgzaam, grappig en liefdevol kun je worden, zijn en blijven als je vrijwel op alle fronten bedreigd wordt en gebrek lijdt. Hoe anders wordt dan je interne systeem, je normen en waarden, je emoties.
Over een moordende KGB agent die het spel meespeelt om heel af en toe iets goeds te kunnen doen.
Over een (al eveneens moordende) zeer dappere, beschaafde en sensitieve wetenschapper met een scherp psychologisch inzicht, die begaan is met zijn proefmuisjes maar zich ook gedwongen heeft gevoeld om samen te werken met Mengele. Ik houd zielsveel van Valery.
Over vrouwen die onder het Sovjet systeem een andere positie hebben dan wij kennen en geëmancipeerder zijn dan wij ons kunnen voorstellen.
Over hoe je een kind zonder god, zonder verzinsels en zonder drama uit kunt leggen wat het betekent om dood te gaan. Een schrijvershoogstandje wat mij betreft.
Over een octopus als speels huisdier.
Over de betekenis van het woord kameraad.
Onwaarschijnlijk maar prachtig en origineel, in alle opzichten.
4
Reageer op deze recensie