Lezersrecensie
Ik vind dit boek nog beter van de trein van vier over twaalf
Bengt Gustav woont alleen bij zijn vader. Zijn moeder ziet hij alleen op zijn verjaardag. Ze is vertrokken toen ze ontdekte dat haar man niet stopte met de alcohol. Bengt voelt zich alleen en ervaart houvast door te oefenen om onder water te blijven net als zijn grote voorbeeld Guillaume Néry. Telkens wanneer hij naar het gebouw aan de overkant gaat verandert er iets. Zal het goedkomen met hem en zijn vader?
Ik ben echt helemaal niet boos op haar.
Ik haat juf Esposito niet.
Als iemand de klas binnen zou komen en haar zou kidnappen, zou ik zelfs ‘Nee!’ roepen. Ik zou me ook zorgen over haar maken, me afvragen hoe het met haar ging bij de kidnappers, tot ze weer thuis was.
Maar… als ik moet kiezen tussen haar en Papa Smokkel, dan kan ik maar één ding doen - want je hebt maar één vader.
Wat had ze eigenlijk verwacht dat ik tegen Liselotte zou zeggen?
Het lijkt wel een potje schaken: als Papa Smokkel de koning is, dan is juf Esposito misschien een … paard, of een loper. Je offert je koning niet zomaar op halverwege het spel dat leven is.
55 meter onder water is een prachtig boek van Conny Palmkvist. Zijn debuut, de trein van vier over twaalf heb ik uiteraard ook gelezen. Daar kon ik moeilijk in het verhaal komen aan het begin. Dat is bij dit boek totaal anders! Vanaf het begin werd ik meegenomen in het verhaal. De dingen die Bengt Gustav meemaakt met zijn dronken vader en zijn moeite die hij doet om zijn lieve vader te helpen, ik was diep ontroerd. Wat ik ook zo mooi vind, is de beeldspraak die Conny gebruikt. En het tijdreizen, dat lijkt wel zijn handelsmerk. Ik ben erg benieuwd of dat in zijn volgende boek ook terugkomt. De illustraties op de kaft en de schutbladen zijn van Jeske Verstegen en passen perfect bij dit verhaal. In het begin linkte ik het boek aan het boek van Pim Lammers, de ongelooflijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan. Toen ik verder las linkte ik hem aan Schildpadmeisje van Marlies Slegers. Dit is echt een boek dat iedereen eens zou moeten lezen. En heb je hem gelezen, waar link jij het boek dan aan?
Ik ben echt helemaal niet boos op haar.
Ik haat juf Esposito niet.
Als iemand de klas binnen zou komen en haar zou kidnappen, zou ik zelfs ‘Nee!’ roepen. Ik zou me ook zorgen over haar maken, me afvragen hoe het met haar ging bij de kidnappers, tot ze weer thuis was.
Maar… als ik moet kiezen tussen haar en Papa Smokkel, dan kan ik maar één ding doen - want je hebt maar één vader.
Wat had ze eigenlijk verwacht dat ik tegen Liselotte zou zeggen?
Het lijkt wel een potje schaken: als Papa Smokkel de koning is, dan is juf Esposito misschien een … paard, of een loper. Je offert je koning niet zomaar op halverwege het spel dat leven is.
55 meter onder water is een prachtig boek van Conny Palmkvist. Zijn debuut, de trein van vier over twaalf heb ik uiteraard ook gelezen. Daar kon ik moeilijk in het verhaal komen aan het begin. Dat is bij dit boek totaal anders! Vanaf het begin werd ik meegenomen in het verhaal. De dingen die Bengt Gustav meemaakt met zijn dronken vader en zijn moeite die hij doet om zijn lieve vader te helpen, ik was diep ontroerd. Wat ik ook zo mooi vind, is de beeldspraak die Conny gebruikt. En het tijdreizen, dat lijkt wel zijn handelsmerk. Ik ben erg benieuwd of dat in zijn volgende boek ook terugkomt. De illustraties op de kaft en de schutbladen zijn van Jeske Verstegen en passen perfect bij dit verhaal. In het begin linkte ik het boek aan het boek van Pim Lammers, de ongelooflijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan. Toen ik verder las linkte ik hem aan Schildpadmeisje van Marlies Slegers. Dit is echt een boek dat iedereen eens zou moeten lezen. En heb je hem gelezen, waar link jij het boek dan aan?
1
Reageer op deze recensie
