Kippenvel

Ik moet iets bekennen ... Ik heb nog nooit de Titanic volledig gezien ...
Maar dit boek? Hierdoor wil ik de film 10 keer bekijken, alles uitpluizen van hoe en wat er is gebeurd, moodboards maken, ... Het boek is altijd beter dan de film, ja ook als dit boek een hele andere versie is dan de film en jaren erna is geschreven. Unsinkable is hier een prachtig voorbeeld van.
Lotte van den Noort schrijft op een prachtige beschrijvende manier en laat toch tegelijkertijd voldoende ruimte voor je eigen interpretatie en fantasie. Bovendien schrijft ze met enorm veel diepgang en springen de personages haast van het papier. Kitty, het hoofdpersonage, is geen doorsnee hoofdpersonage. Ze is een heldin maar op een andere manier. Wanneer het moet, durft ze ook voor zichzelf kiezen en cijfert zichzelf niet weg voor een ander. Haar groei doorheen het verhaal is ook prachtig. Van een meisje dat zich verloren voelt en grootse dromen heeft, naar een jonge vrouw die deze dromen achterna gaat en voor niets terugdeinst, een jonge vrouw die opkomt voor degene om zich heen én haar zelf.
Je weet waar dit verhaal naartoe gaat, dat is geen spoiler: de Titanic zinkt. Het is al gebeurd, je weet dat het eraan zit te komen en toch ... De hoofdstukken waarin het gebeuren zijn pure kippenvel momenten. Je voelt de rauwe emoties van de overlevers, hun pijn en verdriet om deze ramp en om hun eigen verlies. Ik kon het me allemaal zo voorstellen en het was prachtig en pijnlijk.
Unsinkable is werkelijk een prachtig verhaal en ik kan niet wachten op meer van Lotte.