Emotionele rollercoaster

Aan De liedfabriek begon ik zonder ook maar naar de achterflap te kijken en eerlijk gezegd was dat maar goed ook, want anders had ik dit bijzondere boek misschien nooit opgepakt. En wat zou dat zonde zijn geweest.

De achterflap:
Met haar deelname aan de talentenjacht De Liedfabriek hoopt singer-songwriter Femke eindelijk door te breken. Maar het leven heeft andere dingen voor haar in petto, zoals krengerige conculega’s, een onweerstaanbaar aantrekkelijk jurylid en de uitgezaaide kanker van haar moeder. Femke probeert haar deelname aan het tv-programma te balanceren met het afvinken van haar moeders bucketlist. Hoelang kan dit goed gaan?

Mijn mening:
Wat een emotionele rollercoaster is dit boek! Voor iedereen die een ouder is verloren, komen veel scènes binnen alsof ze gemaakt zijn om je hart open te breken. Meerdere hoofdstukken lieten me flink snotteren, en één keer zelfs echt huilen met dikke tranen. De emoties van Femke en haar familie zijn rauw, eerlijk en zó treffend beschreven dat je nauwelijks kan ontsnappen aan hun verdriet, liefde en wanhoop. Het is ongelooflijk knap hoe Marjon Weerink dit weet te verwoorden.

Femkes deelname aan het talentenprogramma vormt een lichte, leuke en soms humoristische tegenhanger. De sfeer van een tv-show, de concurrentie, de spanning en het gedoe achter de schermen voelen verrassend realistisch. En dat maakt dat Marjon’s schrijfstijl niet alleen mooi en beeldend is, maar ook heel geloofwaardig. Het boek leest in sneltreinvaart en de hoofdstukken vliegen voorbij, al moest ik het af en toe wegleggen om even op adem te komen van alle emoties.

Ondanks het zware thema is De liedfabriek uiteindelijk ook een heerlijke romcom, vol warmte, liefde, muziek, pijn, groei en onverwachte connecties. En dan is er nog Femkes onderbuurvrouw Truus… Wat een heerlijk, kleurrijk en liefdevol personage! Ze geeft het verhaal precies die dosis luchtigheid die nodig is.