Liefde over grenzen

"Maar je kiest niet uit op wie je verliefd wordt en dus werd het een Kiribatiër. Ik zag hem, hij zag mij, en vanaf dat moment was alles anders"

Als Sanne voor een fotoreportage naar Kiribatië reist wordt ze op slag verliefd op Taubu. Ze vraagt hem of hij ook haar land wil bezoeken, en na enige twijfel stemt Taubu in. De reis blijkt een uitdaging maar met hulp op afstand van Sanne lukt het hem om naar Nederland te vliegen, waar hij door de douane niet bepaald hartelijk ontvangen wordt. Eenmaal in Nederland blijft er weinig over van de zelfverzekerde Kiribatiër. Alles is nieuw, alles is vreemd. De taal, de gebruiken, de drukte op straat, maar ook praktische zaken. Een inductieplaat, een stofzuiger, het eten, een echte cultuurshock. En dan....breekt de wereldwijde pandemie uit en worden de grenzen gesloten. Taubu kan niet naar huis. Hun liefde wordt op de proef gesteld en ze botsen tegen een muur van onbegrip, regels en bureaucratie. Dit geeft veel stress en onderlinge irritaties. Vanuit de omgeving krijgen ze te maken met vooroordelen en discriminatie (Taubu wordt door 'een stupid white skin' beschuldigd van fietsendiefstal van zijn eigen fiets) en Sanne wordt door zijn komst ook beperkt in haar vrijheid en raakt mensen in haar omgeving kwijt. Toch zijn er ook mooie momenten, oprecht betrokken mensen en grappige voorvallen. Is de liefde sterker dan alle tegenslagen en verschillen?

'De lange weg naar huis' is een bijzonder en waargebeurd verhaal van twee levens die op de kop gezet worden. Zurné maakt het niet mooier dan het is en doet op een eerlijke manier verslag van een hele moeilijke periode, een periode waarvan mensen later zeiden dat ze het zo bijzonder vinden dat ze het samen gered hebben.
Ik heb met verbazing (en soms frustratie) gelezen over alle bureaucratie en conflicterende regels van instanties en overheden waar Sanne en Taubu tegenaan liepen en nog veel meer mensen tegenaan zullen lopen. De tegenslagen vragen veel, hun doorzettingsvermogen en veerkracht is bewonderenswaardig.
De lezer komt ook meer te weten over het verleden van Sanne maar vooral ook dat van Taubu en de plek waar hij opgroeide in armoede. Geen makkelijk leven en tegelijkertijd een leven dat veel minder hectiek kende dan de Westerse maatschappij. Ook actuele thema's komen aan bod zoals migratie, discriminatie, klimaatverandering en armoede.

Zurné heeft een prettige schrijfstijl en doet op een eerlijke manier verslag waarbij ze geen blad voor de mond neemt. Juist die eerlijkheid en menselijkheid geven een echt beeld. Door de humor, de warme ontmoetingen, de mooie momenten is het verhaal goed in balans. Ik leefde mee met Sanne en Taubu en de auteur wist me aan het eind van het boek te raken.

Een verhaal van een toevallige ontmoeting tussen twee mensen, twee culturen. Twee mensen waarbij de eerste liefde ondanks (of ook dankzij?) alle tegenslagen kon uitgroeien tot meer.

Ik wil Uitgeverij Atlas contact en Het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.