Knap geschreven literaire roman

“Dertien jaar lang had mama de paardenkastanje de schuld gegeven.”

De Nederlandse Nathan trouwt in 1993 met de Ierse Evi waarna ze in Dublin wonen. Nathan werkt daar als journalist en Evi zorgt voor de drie kinderen. In het voorjaar van 2020 verhuist het gezin naar Groningen waar Nathan is opgegroeid. Terug in Nederland valt de confrontatie met het verleden hem zwaar. Hij ontmoet Eddie zijn vroegere jeugdvriend en ziet na al die jaren Eddie’s ouders die voor hem als ouderfiguren gefungeerd hadden.

“Een Jeugd als uit een kinderboek. Het enige dat wrong, was dat het niet zijn jeugd was. Het was een geleende jeugd”

In Nederland wil Nathan gaan schrijven over de aardgaswinningen en aardbevingen in Groningen maar al snel is zijn heimwee naar Dublin zo groot dat hij besluit tijdelijk terug te gaan voor zijn werk.

Evi weet de ware reden van zijn vertrek. Zij blijft in Nederland maar vindt het verschrikkelijk. De pandemie houdt het gezin aan huis gekluisterd, en Evi kan niet zijn wie ze is, maar was ze dat in Dublin wel? Er was iemand die zorgde dat ze wel zichzelf kon zijn, maar die persoon ziet ze niet meer.

“Voor mij is alles oud, oud, oud. Mijn lichaam, mijn liefde, mijn ambitie. Alles waar ik ooit van droomde is niet langer bereikbaar”.

Door de situatie denkt ze veel na over het verleden en haar jeugd in het katholieke Ierland waar ze opgroeide in een gezin met twee zussen. Het was een onrustige tijd in het land zowel politiek als religieus.

Door een heftige gebeurtenis trekt Nathan tijdelijk bij Oona (Evi’s zusje) in omdat reizen geen optie is. Door deze situatie ontdekt hij steeds meer over Oona’s verleden en “het jaar van de paardenkastanje”.
Kan dit Evi en Nathan bij elkaar brengen of is er teveel gebeurd.

In “Het jaar van de paardenkastanje” weet Anita Larkens diverse actuele onderwerpen samen te brengen. De coronapandemie, de aardbevingsproblematiek in Groningen, opgroeien in een onrustig Ierland en een jeugd in Groningen.

Het verhaal is geschreven vanuit zowel het perspectief van Nathan (personaal perspectief) als Evi (ik-perspectief) waardoor de lezer zich in beiden kan verplaatsen en er meer begrip ontstaat. Door middel van flashbacks leert de lezer meer over het (complexe) verleden van de personages, hun thuissituaties en familie, maar ook de tijdgeest waarin ze opgroeiden.

Ondanks de hoeveelheid aan onderwerpen is het de auteur gelukt er een goed lopend geheel van te maken, waarbij ze moeilijke onderwerpen niet schuwt. Ze heeft een prettige manier van schrijven, brengt gelaagdheid in het verhaal en maakt gebruik van mooie, soms poëtische zinnen.

Dat het leven complex kan zijn komt goed naar voren in het verhaal en hier en daar schuurt het, waardoor Larkens de lezer nog meer weet vast te houden en ook aan het denken zet.

Een knap geschreven literaire roman met thema’s als schuld, liefde, verbinding en de impact van het verleden.

Ik wil uitgeverij Zilt en het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.