Een kerstverhaal waarin men omziet naar elkaar.

"Ha, ik wist dat ik op je kon rekenen, meissie. Zoals altijd. In Christmas Village is er niemand zo betrouwbaar als jij, is er niemand anders die altijd klaarstaat om in de bres te springen."

De dertigjarige Belle is lerares en staat altijd voor anderen klaar. Het leidt af van het gemis van haar vader die in Kenia ontwikkelingswerk doet (waar ze nooit aan denkt te kunnen tippen). Ze woont in een Schots dorpje, waar ze op een winterse dag met haar fiets een oude dame omverrijdt. Deze dame, Edina, woont in een vervallen kasteel buiten het dorp en laat zich zelden zien. Sinds het overlijden van haar echtgenoot is ze alleen, afgezien van ezel Bob. Haar dochter woont ver weg. Tijdens de val heeft Edina een beenbreuk opgelopen en moet hulp hebben. Aangezien Belle haar eigen huis tijdelijk heeft afgestaan aan een thuisloos gezin besluit ze op het kasteel te blijven. Al snel blijkt hoe eenzaam Edina is en door Belle komt daar verandering in. Als ze de wensenlijst ziet die Edina schreef voor kerst besluit Belle in actie te komen. Dan komt er onverwacht bezoek, Jack de afstandelijke kleinzoon van Edina. Belle vraagt zich af wat zijn bedoelingen zijn en moet niks van hem weten, en dat is geheel wederzijds.

Met 'Kerstmis in de Schotse hooglanden' schreef Donna Ashcroft een feelgood verhaal dat helemaal past in deze tijd van het jaar. De lezer wordt meegenomen naar een knus Schots dorpje waar de mensen elkaar nog echt zien en er voor elkaar willen zijn. Belle is een geliefde juf, vriendin en dorpsbewoner. Jack is een gesloten, afstandelijke man, waar Belle geen hoogte van krijgt. Hij wil geen contact met zijn moeder en zijn vader leeft niet meer. Edina is een bijzondere vrouw, een paradijsvogel die helemaal in haar schulp gekropen is. Alle drie hebben ze dingen meegemaakt die hen gevormd hebben en ze maken allemaal een groei door in het verhaal en komen dichter tot elkaar. Er is sprake van een wisselend vertelperspectief tussen Jack en Belle (in de derde persoon), waardoor je hen beter leert kennen en begrijpen.
De lezer leert nog veel meer dorpsbewoners kennen, toch is het verhaal ondanks alle namen goed te volgen. Het is een beeldend en vlot geschreven verhaal en het brengt de lezer in de kerststemming.

De auteur heeft verschillende thema's verwerkt zoals eenzaamheid, vertrouwen, het belang van naar elkaar luisteren (elk verhaal heeft twee kanten), de kracht van gemeenschap en je openstellen.

"Ik ben gaan beseffen dat je er makkelijk aan went', zei ze zacht. 'Jezelf voor mensen afsluiten. Soms omdat je besluit dat het eenvoudiger is of minder pijnlijk. Misschien omdat je minder risico loopt gekwetst te raken..."

Het boek bevat leuke wendingen maar is toch redelijk voorspelbaar, het leest makkelijk weg en de lezer wordt makkelijk meegenomen in het verhaal. Waar ik me (in toenemende mate) aan stoorde was het veelvuldige gebruik van het woord 'meissie'. Belle, haar vriendin maar ook de bejaarde Edina werden steeds zo genoemd. Voor mij deed dit wat afbreuk aan het verhaal.

Zoek je winters feelgood verhaal vol warmte maar waar ook serieuze en moeilijke momenten er mogen zijn, dan is dit misschien wel een verhaal voor jou!

Ik wil Uitgeverij A.W. Bruna romans hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.

Ik geef het 3.5 sterren.