psychologisch

Veel thrillers beginnen met een moord en die wordt vervolgens gedurende het verhaal de dader te ontmaskeren. Bij Valse leugens is het net even anders, je leest het verhaal vanuit de crimineel. Namelijk vanuit Charlotte die vervroegd is vrijgelaten met een enkelband als voorwaarden. Je weet als lezer dus wie de dader is alleen weet je dus nog niet wat ze heeft gedaan in het verleden. Dat is een unieke manier van lezen en geeft een ander soort spanning met zich mee.

Aan het begin van het verhaal wordt direct duidelijk dat Charlotte en Sean op een zeer jonge leeftijd een misdaad zijn begaan en hun straf hebben uitgezeten (of vervroegd vrij gelaten zijn). Omdat het een maatschappelijke zware kwestie was hebben ze een nieuwe identiteit gekregen om een nieuw leven op te kunnen bouwen. Ze hebben elkaar daarna niet meer gezien, maar als een magneet komen ze als vanzelf weer bij elkaar terug. Je wordt als lezer nieuwsgierig gemaakt naar wat er gebeurd is, maar komt hier maar heel langzaam achter.

Door de manier van vertellen mist het boek spanning om een echte thriller genoemd te worden. Op een bepaald moment voegt de auteur een element toe die ik niet zag aan komen, waardoor het wel even spannend wordt, maar toch echte spanning ontbreekt.

De schrijfstijl van Amy Lloyd is prettig en leest vlot weg. Het taalgebruik is makkelijk en de schrijfsnelheid en -taal heeft iets weg van een Young Adult naar mijn mening. Het psychologische stukje in dit boek vond ik wel dermate interessant dat ik bleef lezen dat heeft ook zeker dit boek gemaakt. Aan het eind van het verhaal komt alles mooi samen en weet Amy Lloyd er een mooi geheel van te maken. Voor de spanning hoef je het misschien niet te doen, maar het psychologische stuk en de impact van een dergelijke daad heeft de auteur zeer goed omschreven.

Verschijnt ook op www.maartjeleest.nl