Ze doen het weer!

In De perfecte engel volgen we voornamelijk Lisa die na een heftige relatiebreuk op straat is beland met haar dochtertje Ariël. Lisa solliciteert op een functie van een inwonende nanny en wordt ook aangenomen. Het huis van het gezin staat midden in het weiland en Ariël en Lisa zitten ver weg van hun familie. Ze mist al gauw de stad, maar ze houdt zich voor dat het maar voor eventjes is en ze straks naar Zwolle gaat voor haar nieuwe baan.
Afwisselend volgen we ook Sander en Bo, de vader en het dochtertje waar Lisa is komen inwonen.

Noëlle, de moeder van Bo, is erg overbezorgd. Al gauw komt Lisa erachter dat Noëlle voor de geboorte van Bo een aantal miskramen heeft gehad en dat verklaart wel een deel van haar overbezorgdheid, maar toch vind Lisa het zorgwekkend dat Noëlle zo vaak naar de dokter gaat met Bo en allerlei ziektes opzoekt. Is al die bezorgdheid natuurlijk of is hier meer aan de hand?

Dat ik fan was van de schrijfstijl van Eva Nagelkerke, de schrijfnaam van de zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke, wist ik al na het lezen van Stille wateren en ook dit boek stelt mij niet teleur. De schrijfstijl leest prettig en snel weg en je wordt echt in het verhaal gezogen. Door de korte hoofdstukjes en de korte stukjes geschreven vanuit een onbekend perspectief loopt de spanning snel op. Wanneer je eenmaal in het verhaal zit kan je niets anders dan doorlezen omdat je gewoon moet weten hoe het eindigt. De zussen zijn er onwijs goed in om je steeds een klein beetje te geven en dan over te gaan op een andere personage. De spanningsboog staat continue strak gespannen.

De personages hebben allemaal duidelijk hun eigen karakter en zijn goed uit elkaar te houden. Rondom elke personage hangt een eigen spanningsboog en emotie en dat houd het verhaal op een andere manier interessant en aantrekkelijk. De hoofdstukken vanuit Bo zijn daarnaast zo beklemmend dat de rillingen over je rug lopen. Wat is hier aan de hand en waar gaan haar nachtmerries over? Wie kijken er ‘s nachts naar haar?

De perfecte engel is een spannende en ijzersterke thriller die een loopje met je hersenen neemt. De zussen Nagelkerke hebben mij wederom niet teleurgesteld en mij alweer doen verlangen naar een nieuwe psychologische thriller van hun hand. De lat lag hoog na Stille wateren, maar ze hebben aan de verwachtingen voldaan. Mocht je boeken van Eva Nagelkerke nog niet kennen dan kan ik ze beide heel erg aanraden!